مقدمه: یکی از آنزیمهای مهم که تشکیل ملانین را در سلولهای انسان و میکروبها کاتالیز میکند، تیروزیناز است(EC 1.14.18.1). در نتیجه، چندین مهارکننده تیروزیناز در محصولات دارویی و آرایشی برای جلوگیری از تولید بیش از حد ملانین در لایههای اپیدرمی مورد بررسی قرار گرفتهاند. مهارکنندههای تیروزیناز اغلب به دو روش اصلی استفاده میشوند: در تولید لوازم آرایشی برای سفید کردن پوست و درمان برخی بیماریهای پوستی، و در کشاورزی برای جلوگیری از قهوه ای شدن میوه ها و سبزیجات ناشی از آنزیم ها. محققان انواع مختلفی از مهارکنندههای تیروزیناز را یافتهاند، اما تقریباً همه آنها دارای معایبی هستند. در حال حاضر، محققان همچنان به دنبال یک مهارکننده تیروزیناز هستند که ایمن، کارآمد و به راحتی در دسترس باشد. هدف: هدف از این مطالعه مقایسه پتانسیل آنتی تیروزیناز و آنتی اکسیدانی کروسین و کوئرستین بود. روشها: با استفاده از تکنیکهای اتصال مولکولی (در سیلیکو) تکمیل شد. سپس این آزمایش در یک محیط آزمایشگاهی با استفاده از یک تیروزیناز قارچی ، پیروکاتکل به عنوان سوبسترا و اسید کوجیک به عنوان یک مهارکننده آنزیم رادیکال انجام شد. با استفاده از یک میکروپلیت خوان، آزمایش آنزیم و تجزیه و تحلیل سینتیک بعدی در میکروپلیت های ۹۶ چاهی انجام شد و در ۴۰۵ نانومتر بررسی شد. علاوه بر این، فعالیت آنتی اکسیدانی کروسین و کورستین با استفاده از اسید اسکوربیک به عنوان یک آنتی اکسیدان مرجع، رادیکال های 1، 1-دی فنیل-2پیکریل هیدرازیل (DPPH) و مهار رادیکال های آزاد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: بررسی داکینگ نشان داد که کروسین میل اتصال بسیار خوبی به آنزیم تیروزیناز دارد. با انرژی اتصالیkcal/mol 1/6- پیوند آلکیل و پی-آلکیل با LEU B:365، TYR B:369، VAL B:358، و میانکنش واندروالس با هر یک از باقیمانده های ASP B:368، ASP B:372، وLYS B:357 برقرار نمود. از طرف دیگر، کوئرستین با انرژی اتصال kcal/mol 8/0- پیوند هیدروژنی معمولی با THR B:345 و برهم کنشهای واندروالس با هر یک از باقیمانده های ASP B:344، ALA B:346، THR B:343، SER B:291، GLN B:294، VAL B:366 ایجاد نمود و با PHE B:355 برهم کنش Pi-Pi-stacked و با ALA B:295 برهم کنش پی-آلکیل ایجاد کرد.کورستین اثر بازدارندگی بالاتری را با mM 158/0IC50= بر روی آنزیم نشان داد، از سوی دیگر کروسین با mM49/2IC50= ظرفیت بازدارندگی کمتری را بر روی آنزیم نشان داد. از نظر نوع مهارکنندگی، مهار رقابتی-غیررقابتی برای کروسین و مهار رقابتی برای کوئرستین مشاهده گردید. فعالیت مهار رادیکال DPPH و مقادیر EC50 برای اسید اسکوربیک به عنوان کنترل مثبت، کروسین و کوئرستین تعیین شد. مقدار EC50 برای اسید اسکوربیک mM361/0بود، در حالی که این مقدار برای کروسین و کوئرستین به ترتیب mM74/1 و mM031/0 بود. نتیجهگیری: با توجه به تجزیه و تحلیل مقایسهای بر اساس یافتههای درون رایانهای، مقادیرIC50، مکانیسمهای مهار و خواص آنتیاکسیدانی، کوئرستین یک مهارکننده قویتر و مکانیکی سادهتر تیروزیناز قارچ نسبت به کروسین است. به دلیل فعالیت آنتی اکسیدانی بهتر، مکانیسم رقابتی مهار، IC50 بسیار پایین تر و میل ترکیبی پیش بینی شده قوی تر، یک کاندید مناسب برای تعدادی از کاربردها است که در تنظیم قهوه ای شدن آنزیمی و ملانوژنز هدف گذاری شده اند. کروسین علیرغم داشتن ویژگی های آنتی اکسیدانی و بازدارنده، ممکن است به دلیل مکانیسم ترکیبی مهار و قدرت پایین تر، به اندازه یک مهارکننده اصلی تیروزیناز کارآمد نباشد. ویژگی های خاص آن، از جمله محلولیت درآب، نیاز به تحقیقات بیشتر برای کاربردهای خاص یا در درمان های ترکیبی دارد.
