مراحم آشنگرف

در دهه های گذشته، نانوذرات از مهم ترین موضوعات تحقیقاتی بوده اند. نانوذرات توسط روش های مختلف فیزیکی، شیمیائی و زیستی تولید می شوند. عدم زیست سازگاری و نیاز به دما و فشار بالا از اهمیت روش های فیزیکی و شیمیائی کاسته است. در روش های زیستی از میکروارگانیسم ها و گیاهان به منظور تولید نانوذرات استفاده می شود. اما در این بین، مخمرها به علت سهولت کار کردن با آن ها و تولید آنزیم های فراوان نسبت به سایر میکرو ارگانیسم ها ارجحیت دارند. از این رو، در این پژوهش از مخمرهای آبی به عنوان زیست کاتالیزگر برای احیای زیستی تلوریت سدیم به نانوذرات تلوریوم استفاده شد. در این راستا، 17 سویه ی مخمری تحمل پذیر نسبت به یون سمی تلوریت بر اساس تکنیک غنی سازی انتخابی در محیط کشت YPD/آگار حاوی 5/0 میلی مولار یون تلوریت، بر اساس تکنیک غنی سازی جداسازی شدند. مقاومت ذاتی این سویه ها نسبت به یون سمی تلوریت به وسیله ی روش رقت در آگار تعیین گردید. سویه ی باکتری THR12 که بالاترین مقاومت را نسبت به یون سمی تلوریت داشت، انتخاب گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، زیست توده کشت سویه ی THR12قادر به احیای درون سلولی یون های تلوریت به نانوذره ی تلوریوم بود. سویه ی مخمری TH12R بر اساس تست های فنوتیپی و مولکولی به عنـوان Yarrowia lipoliticaمـورد شنــاسائی قـرار گرفـت (شماره ی دستـرسی در بانک ژنیMK454927) . در نهایت، تولید داخل سلولی نانوذرات تلوریوم تولید شده توسط این سویه تحت شرایط بهینه ی واکنش بررسی شد. نتایج نشان داد، نانوذرات زیست توده مخمری با میانگین اندازه ی 15 نانومتر در غلظت بهینه زیست توده 25 گرم در لیتر، pH بهینه ی برابر 6 و دمای بهینه ی 30 درجه ی سانتی گراد، پس از 120 ساعت گرماگذاری در دور شیکر rpm 100 تولید شدند. در این تحقیق برای اولین بار حذف زیستی اکسی آنیـون سمی تلوریت توسط Yarrowia lipolitica انجام شد. نانوذرات تلوریوم تولید شده توسط سویه ی مخمری THR12 در مخلوط واکنش زیست تبدیلی، به وسیله ی آنالیزهای طیف سنجی UV-visible، الکترومیکروگراف های تهیه شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس، بررسی دامنه ی پراکنش اندازه ی نانوذرات و همچنین طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز تعیین خصوصیت شدند. همچنین در این پژوهش، کارائی فعالیت ضد میکروبی نانوذرات تلوریوم علیه برخی از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی بیماری زای انسانی از طریق روش انتشار دیسک بر سطح آگار بررسی شد. نتایج نشان داد که نانوذرات زیستی تولید شده علیه همه ی باکتری های تست شده اثر مهار کنندگی رشد دارند.