مقدمه: غلظت های بالای سلنیت اثرات کارسینوژنی، سیتوتوکسیکی و ژنوتوکسی دارد. لذا حذف این آلاینده سمی قبل از ورود به محیط زیست از اهمیت خاصی در حفظ سلامت جامعه برخوردار است. در این پژوهش، با هدف بهینه سازی حذف سلنیت، از روش طراحی باکس- بنکن با هدف تخمین همزمان اثرات متغیرها برروی راندمان حذف، بررسی اثر متقابل و تعیین مقادیر بهینه شده متغیرها در باکتری پروبیوتیک Lactobacillus sp. Tra Cheese 6 استفاده گردید. روش: اثرات 4 فاکتور آزمایش شده (یون سلنیت، بیومس سلولی، نمک سدیم کلراید و دور همزن) با استفاده از روش طراحی باکس- بنکن سه سطحی، مورد بررسی قرار گرفت. پس از تجزیه و تحلیل آماری نتایج از طریق روش ANOVA، کلیه ضرایب رگرسیون درجه دوم تخمین زده شد. سپس با تلفیق نتایج به دست آمده و ترسیم یک معادله درجه دوم چند متغیره، نقطه بهینه به طور دقیق تعیین شد. از نرم افزار آماریDesign Expert Software برای تحلیل نتایج استفاده شد. یافته ها: بهترین شرایط برای حذف سلنیت عبارت از سلنیت در غلظت 5/49 میلی مولار، بیومس سلول در غلظت 56 گرم درلیتر، نمک کلرید سدیم در غلظت 2/4 درصد وزنی/ حجمی و دور همزن rpm 100 بود. تحت شرایط بهینه شده فوق، راندمان حذف سلنیت در مخلوط واکنش تحت شرایط سلول های در حال استراحت Lactobacillus sp. Tra Cheese 6، 12/77 درصد پس از 24 ساعت واکنش بود. نتیجه گیری: در این پژوهش روش سطح پاسخ بر مبنای طراحی باکس- بنکن در بهبود حذف سلنیت توسط باکتری پروبیوتیک Tra Cheese 6 Lactobacillus sp. به طور موفقیت آمیز به کار گرفته شد.
