مراحم آشنگرف

سابقه و هدف: مواجهه ی دراز مدت با غلظت های بالای سلنیت می تواند به بروز ناراحتی های پوستی، از دست رفتن مو، تغییر شکل ناخن ها، نکروز کبد و کلیه، اشکالات تنفسی و در نهایت مرگ سلولی منجر شود. در این راستا، جداسازی و تعیین هویت ملکولی مخمرهای بومی مقاوم به سلنیت، بعنوان کاتالیست های ایمن طبیعی و مناسب در آزمایشات زیست پالایی اکسی آنیون سمی سلنیت مورد توجه قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه ی تجربی، پس از نمونه برداری از حوضچه های جمع آوری پساب و لجن فعال، غربال گری اولیه براساس جداسازی در محیط کشت انتخابی کلرامفنیکل رزبنگال آگار غنی شده با سلنیت انجام شد. ارزیابی الگوی تحمل پذیری ذاتی سویه های غربال گری شده نسبت به سلنیت با استفاده از روش های رقت در آگار و دیسک دیفیوژن آگار انجام شد. زمان دو برابر شدن سلول ها و تعیین درصد بازدارندگی رشد سویه های مخمری مقاوم با ترسیم منحنی های استاندارد رشد در حضور سلنیت مورد سنجش قرار گرفت. برای ارزیابی حذف میکروبی سلنیت از تکنیک کالریمتری با کمک معرف 3و3- دی آمینو بنزیدین هیدروکلراید استفاده شد. تعیین هویت سویه مخمری کارآمد بر مبنای آنالیزهای فنوتیپی و فیلوژنتیکی انجام شد. یافته ها: در مجموع 32 جدایه مخمری مقاوم به سلنیت از نمونه های پساب و لجن فعال جدا گردید. براساس نتایج الگوی تحمل پذیری و تأیید نتایج به کمک کدورت به دست آمده از رسم منحنی های رشد، سویه se29w (جدا شده از پساب کارخانه تولید لاستیک) با ماکزیمم تحمل پذیری 18 گرم در لیتر نسبت به یون سمی سلنیت، به عنوان سویه ی کارآمد تحت نام کاندیدا تروپیکالیس مورد شناسایی ملکولی قرار گرفت و در بانک ژنی با شماره شناسایی KR150680 ثبت شد. همچنین در این پژوهش مشخص شد مخمر بومی مذکور قادر است سلنیت سمی را به سلنیوم احیا کند. در ادامه ی این پژوهش، از سلول های در حال استراحت مخمر مذکور به عنوان کاتالیست زیستی جهت آزمایشات سلنیت زدایی استفاده شد که براساس نتایج پس از 60 ساعت گرماگذاری، کاهش 5/92 درصدی از سلنیت موجود در محیط زیست تبدیلی با غلظت اولیه یک گرم در لیتر تحت شرایط دمایی 30 درجه سانتی گراد، pH برابر 2/7 و غلظت 20 گرم در لیتر وزن تر توده سلولی مشاهده شد. نتیجه گیری: در این مقاله برای نحستین بار حذف و احیای سلنیت در گونه ی مخمری کاندیدا تروپیکالیس گزارش شد. روش های غربال گری پیشنهاد ش