مراحم آشنگرف

کاربرد ریزسازواره ها به عنوان کاتالیست های طبیعی ارزان قیمت جهت کاهش و حذف پساب های حاوی سلنیت از محیط زیست به طور چشمگیری در حال افزایش است. در این راستا، جداسازی و تعیین هویت ملکولی مخمرهای بومی مقاوم به سلنیت، به عنوان کاتالیست های ایمن و مناسب در آزمایشات زیست پالایی اکسی آنیون سمی سلنیت مورد توجه قرار گرفت. در بخش اول درمجموع 32 جدایه مخمری مقاوم به سلنیت از نمونه های پساب و لجن فعال جدا گردید. براساس نتایج الگوی تحمل پذیری و تایید نتایج به کمک کدورت به دست آمده از رسم منحنی های رشد، سویه se29w (جدا شده از پساب کارخانه تولید لاستیک) با بیشترین تحمل پذیری 18 گرم در لیتر نسبت به یون سمی سلنیت، به عنوان سویه کارآمد تحت نام Candida tropicalis مورد شناسایی ملکولی قرار گرفت و در بانک ژنی با شماره شناسایی KR150680 ثبت شد. در ادامه، از سلول های در حال استراحت مخمر مذکور به عنوان کاتالیست زیستی جهت آزمایشات سلنیت زدایی استفاده شد که براساس نتایج پس از 60 ساعت گرماگذاری، کاهش 5/92 درصدی از سلنیت موجود در محیط زیست تبدیلی با غلظت اولیه یک گرم در لیتر تحت شرایط دمایی 30 درجه سانتی گراد، pH 2/7 و غلظت 20 گرم در لیتر وزن تر توده سلولی مشاهده شد. در بخش دوم توانمندی مخمرهای بومی دریازی مقاوم به سلنیت در بهسازی زیستی آلودگی های محیطی سلنیت مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج به دست آمده در این مطالعه، سویه مخمری Cas se5 (جدا شده از دریای خزر) با بالاترین مقاومت (g/L22) به عنوان سویه برتر تحت نام Trichosporon شناسایی و با شماره دسترسی KT033396 در بانک ژنی ثبت شد. نتایج به دست آمده از آزمایشات حذف سلنیت نشان داد که مخمر مذکور بیش از 93 درصد از سلنیت موجود در محیط واکنش را تحت شرایط بهینه شده به روش تک فاکتوری حذف نموده و میزان سلنیت اولیه را ازg/L 10 به حدودg/L 7/0 با نرخ تجزیهg/L/h 26/0رسانده است. سپس از روش تاگوچی به عنوان یک روش قدرتمند در بررسی متغیرهای مؤثر بر فرآیند حذف سلنیت، بررسی برهمکنش فاکتورهای مختلف و تعیین ترکیب بهینه متغیرهای مورد آزمایش استفاده شد . درنهایت شرایط بهینه واکنش تخمین زده شد و عوامل با تاثیر معنی داری بر فرآیند حذف سلنیت به ترتیب اهمیت یون سلنیت، دور شیکر، کلرید سدیم، زیست توده سلولی و pH تعیین شدند. تحت شرایط بهینه در سطوح انتخاب شده این فاکتورها، ب