مراحم آشنگرف

امروزه نانوذرات فلزی به دلیل کاربردهای گسترده مورد توجه هستند. در این میان نانوذرات سولفید نقره به دلیل خواص شیمیایی، نوری، مکانیکی و الکتریکی وسیع می تواند در علوم مختلف در زمینه هایی مانند سنسورهای ترموالکتریک، باتری های سلول خورشیدی، رساناها، آشکارسازهای مادون قرمز، سلول های فتوولتاییک و فعالیت ضد میکروبی مورد استفاده قرار گیرد. نانوذرات توسط روش های زیستی، فیزیکی و شیمیایی تولید می گردند. روش های شیمیایی و فیزیکی آلاینده ی محیط زیست، گران قیمت، خطرناک و در نتیجه دارای کاربرد محدود می-باشند. روش زیستی ساده، ارزان و سازگار با محیط می باشد. از میان روش های تولید زیستی استفاده از باکتری به دلیل تنوع بالا، سازگاری با شرایط سخت و قابلیت تبدیل یون های فلزی سمی به نانوذرات غیرسمی گزینه بسیار مناسبی می باشد. در این پژوهش جهت غنی سازی و جداسازی سویه های مقاوم به نقره، نمونه های خاک از معادن طلای ساریگونی قروه از فواصل 5 تا 15 سانتی متری خاک با بیلچه و در پاکت های استریل جمع آوری و در کوتاه ترین زمان ممکن به آزمایشگاه جهت نگهداری در یخچال انتقال داده شدند. با توجه به سمیت یون نقره غربال گری سویه های مقاوم به غلظت های بالای نقره گام نخست در انتخاب سویه های کارآمد است، سویه ای که پتانسیل احیای سولفات نقره به نانو سولفید نقره را دارا باشد. در این راستا بعد از جمع آوری نمونه های خاک 18 سویه ی باکتری مقاوم به سولفات نقره از طریق تکنیک غنی سازی در محیط کشت لوریا برتانی براث غنی شده با 5/0 میلی مولار سولفات نقره جداسازی و الگوی مقاومت آن-ها در محیط کشت لوریا برتانی آگار غنی شده با غلظت های مختلف یون نقره تعیین شد. براساس نتایج به دست آمده میزان مقاومت سویه های باکتری غنی شده بین 1 تا 5 میلی مولار تعیین شد. در این بین، سویه ی باکتری GMS10 که بالاترین مقاومت نسبت به سولفات نقره را دارا بود به عنوان سویه ی کارآمد جهت آزمایشات مربوط به بیوسنتز نانوذرات سولفید نقره تحت استراتژی سلول در حال استراحت انتخاب شد. بر اساس نتایج به دست آمده برای باکتری مذکور شرایط بهینه برابر است با غلظت بهینه 5/0 میلی مولار سولفات نقره، دمای بهینه ی 30 درجه ی سانتی گراد و گرماگذاری به مدت 48 ساعت در دور شیکر rpm200. نانوذرات تولید شده توسط باکتری مذکور در مخلوط واکنش زیست تبدیلی، به وسیله ی آنالیزهای طیف سنجی مرئی ماورای بنفش (UV-vis spectrophotometer) و تصاویر به دست آمده از میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (FESEM)، طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDX)، پراش اشعه ایکس XRD))، بلورشناسی پرتو ایکس و طیف سنجی مادون قرمز فوریه (FTIR) تعیین گردید.