در دهه های گذشته، نانوذرات از مهم ترین موضوعات تحقیقاتی بوده اند. نانوذرات توسط روش های مختلف فیزیکی، شیمیایی و زیستی تولید می شوند. عدم زیست سازگاری و نیاز به دما و فشار بالا از اهمیت روش های فیزیکی و شیمیایی کاسته است. در روش های زیستی از میکروارگانیسم ها و گیاهان به منظور تولید نانوذرات استفاده می شود. اما در این بین، مخمر ها به علت رشد سریع، ترشح آنزیم های متعدد و تجمع فلزات سنگین ترجیح داده می شوند. از این رو، در این پژوهش از مخمر های آبی به عنوان زیست کاتالیزگر برای احیای زیستی سلنیت سدیم به نانوذرات سلنیوم استفاده شد. در این راستا، 25 سویه ی مخمری تحمل پذیر نسبت به یون سمی سلنیت بر اساس تکنیک غنی سازی انتخابی در محیط کشت YPD آگار حاوی 2.5 تا 20 میلی مولار یون سلنیت، بر اساس تکنیک غنی سازی جداسازی شدند. مقاومت ذاتی این سویه ها نسبت به یون سمی سلنیت به وسیله ی روش رقت در آگار تعیین گردید. سویه ی مخمریSRY15 که بالاترین مقاومت را نسبت به یون سمی سلنیت داشت، انتخاب گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، سوپرناتانت کشت سویهSRY15 قادر به احیای خارج سلولی یون های سلنیت به نانوذره ی سلنیوم بود. در ادامه تولید داخل سلولی نانوذرات سلنیوم توسط بیومس سویه ی منتخب مورد بررسی قرار گرفت. سویه یSRY15 بر اساس تست های فنوتیپی و مولکولی به عنوانCystobasidium sp.SRY15 مورد شناسائی قرار گرفت (شماره ی دسترسی در بانک ژنی MK454913). در نهایت، تولید داخل سلولی و خارج سلولی نانوذرات سلنیوم تولید شده توسط این سویه تحت شرایط بهینه ی واکنش بررسی شد. نتایج نشان داد، نانوذرات در سوپرناتانت، بیومس و سطح باکتری با میانگین اندازه ی به ترتیب 82، 28 و 49 نانومتر در pH بهینه ی برابر 6 و غلظت بهینه ی 2 میـلی مولار، پس از 72 ساعت گرماگذاری در دور شیکر rpm 100 تولید شدند. نانوذرات سلنیوم تولید شده توسط سویه ی مخمریCystobasidium sp.SRY15 در مخلوط واکنش زیست تبدیلی، به وسیله ی آنالیزهای طیف سنجی UV-visible، الکترومیکروگراف های تهیه شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس، بررسی دامنه ی پراکنش اندازه ی نانوذرات و همچنین طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز تعیین خصوصیت شدند. همچنین در این پژوهش، کارائی فعالیت ضد میکروبی نانوذرات سلنیوم درون سلولی و برون سلولی علیه برخی از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی بیماری زای انسانی از طریق روش انتشار دیسک بر سطح آگار بررسی شد. نتایج نشان داد که نانوذرات زیستی تولید شده علیه همه ی باکتری های تست شده اثر مهار کنندگی رشد دارند.