میکرواورگانیسم ها برای سوخت وساز و انجام فرآیندهای حیاتی خود ازمنابع آلی ومعدنی موجود درمحیط تغذیه می کنند. این اورگانیسم ها طی فرآیندهای متفاوت، هنگامی که درمعرض یونهای فلزی قرارمی گیرند، آنها را در درون یا برروی دیواره سلولی خود انباشته می کنند. این انباشتگی اغلب منجربه تولید ذراتی است که دراندازه های نانوذرات بسته بندی می شوند، دستیابی به نانو مواد گام نخست درتوسعه فناوری نانواست. طبق تعریف جوامع علمی ، یک نانوذره به ذره ای گفته می شود که ابعادی بین 1 تا 100 نانومتر داشته باشد. یکی ازخواص مهم نانوذرات نسبت بالای سطح به حجم این مواد است که با بهره گیری ازاین خاصیت هم می توان کاتالیزورهای قدرتمندی را درابعاد نانو ایجاد نمود وهم می توان ازاین مواد درتولید نانوکامپوزیت ها استفاده نمود. نانوذرات شامل فلزات، نیمه هادیها و اکسیدهای فلزی هستند که با توجه به خواص منحصربه فرد خود( نوری، شیمیایی، الکتریکی و فوتوالکتریکی) در زمینه هایی چون کاتالیست ها، اپتیک ، دانش داروهای زیستی ، مکانیک ومغناطیس وانرژی استفاده می شوند. روش های مختلف تولید نانوذرات ازنظردستیابی به ذراتی با ترکیب واندازه معین وتوزیع مناسب ، مصرف انرژی وراحتی کارهنوزدرحال بررسی وتوسعه است، تا اینکه روش تولید نانوذرات با استفاده ازروش های زیستی مطرح شد. تولید نانوذرات به دو روش اصلی صورت می گیرد: 1) سنتزازطریق روشهای فیزیکی وشیمیایی (شامل روشهای اتمی، ملکولی وفرآیندهای ویژه درخلاء ویا تکنیک های درمحیط مایع بوده که بیشتراین تکنیک ها گران قیمت، مصرف انرژی بالا و ذرات تولیدی بی کفایت هستند . 2) تولید بیولوژیکی نانوذرات . با توجه به نیاز روزافزون بشربه یافت روشهایی برای ساخت ابزارووسایلی که آلودگی زیست محیطی نداشته باشند، محققین به سمت سیستمهای بیولوژیکی روی آورده اند. به همین دلیل برای ساخت نانوذرات موفق به کشف ارگانیسم های تک سلولی وپرسلولی شده اند که قادر به سنتز بصورت داخل وخارج سلولی این نانوذرات هستند. شناخته شده ترین مثال ازاین اورگانیسم های سنتزکننده نانوذرات معدنی، مگنتیک باکتریها هستند که قادربه تولید نانوذرات مغناطیسی هستند ، دیاتومه ها که تولید نانوذرات سیلیسی وباکتریهای دارای لایه سطحی که تولید نانوذرات کربنات کلسیم می کنند . مهمترین نقش این اورگانیسم ها حذف الودگی فلزات سمی ازمحیط است که معمولا برای ا
