مراحم آشنگرف

مساله آلودگی محیط زیست بوسیله فلزات سمی و اکسی آنیونهای سمی از معظلات صنایع در سالهای اخیر به شمار می رود. از جمله اکسی آنیونهای سمی مخاطره آمیز تلوریت می باشد. تلوریت پتاسیم در غلظت های بسیار پایین حدود 1 میکروگرم در میلی لیتر (4 میکرو مولار) برای اکثر میکرواورگانیسم ها سمی می باشد. در یکسری آزمایشات غربالگری تعداد 90 سویه باکتریایی از منابع مختلف (خاکهای شور/ آبهای شور/ پساب کارخانجات) ایران جدا گردید که از میان اینها 49 سویه هالوفیل و 41 سویه هالوتولرانت بودند. مقاومت ذاتی این سویه ها نسبت به تلوریت پتاسیم مشخص گردید. از روش رقت در آگار برای تعیین میزان مقاومت به اکسی آنیون سمی تلوریت پتاسیم استفاده گردید. MIC بعنوان حداقل غلظت تلوریت که رشد سلولهای باکتریایی را باز می دارد در دمای 34 درجه سانتی گراد، PH=7 و NaCl 10 درصد بعد از یک هفته انکوباسیون باز می دارد تعریف می گردد. از بین سویه های جدا شده، سویه هالوتولرانت CHW1 (جدا شده از پساب نساجی مرینوس قم) بالاترین MIC را نسبت به تلوریت نشان دادند که به ترتیب MIC برای سویه CHW1 16 میلی مولار، سویه QW5 10 میلی مولار و سویه QW6 12 میلی مولار تعیین گردید. در سویه CHW1 با افزایش غلظت سدیم کلراید از 1 درصد به 10 درصد میزان MIC تلوریت از 22 به 16 میلی مولار کاهش می یابد. در سویه QW5 با افزایش غلظت سدیم کلراید از 1% به 10% میزان MIC تلوریت از 4 به 10 میلی مولار افزایش می یابد. در سویه QW6 با افزایش غلظت سدیم کلراید از 1% به 10% میزان MIC تلوریت از 6 به 12 میلی مولار افزایش می یابد. در سویه های QW5 و QW6 با افزایش غلظت سدیم سلنیت به 100 میلی مولار، میزان MIC تلوریت افزایش می یابد از 10 میلی مولار به 30 میلی مولار در سویه QW5 و از 12 میلی مولار به 35 میلی مولار در سویه QW6. این در حالی است که در سویه CHW1 با افزایش غلظت سدیم سلنیت به 100 میلی مولار میزان MIC از 16 میلی مولار به صفر کاهش می یابد. در سویه CHW1 با افزایش غلظت سدیم سلنات به 100 میلی مولار میزان MIC تلوریت از 16 میلی مولار به 40 میلی مولار افزایش می یابد. این در حالی است که در سویه QW5 با افزایش غلظت سدیم سلنات به 100 میلی مولار، میزان MIC تلوریت از 10 میلی مولار به صفر کاهش می یابد و در سویه QW6 افزایش غلظت سدیم سلنات به 100 میلی مولار تاثیری در افزایش یا کاهش MI