مقدمه: آنتی بیوتیکهای بتالاکتام گروهی از ترکیبات دارویی بسیار مهم در درمان عفونت های باکتریایی هستند. درباکتریها، تولید آنزیمهایی از قبیل متالوبتالاکتاماز(MBL) وسرین بتالاکتاماز(SBL) موجب مقاومت آنها در برابر طیف وسیعی آنتیبیوتیکهای بتالاکتام میشود. متالوبتالاکتامازها قادرند تقریبا تمام آنتیبیوتیکهای بتالاکتام شامل نسل جدید آنتیبیوتیکهای بتالاکتام مانند سفالوسپورین ها و کارباپنمها را تجزیه کنند. با وجود اینکه برای سرین بتالاکتاماز مهارکنندههایی به صورت بالینی وجود دارد، اما مهارکنندهای بالینی برای متالوبتالاکتاماز در دسترس نیست. به دلیل ارتباط قوی بین نقش آنزیمهای متالوبتالاکتاماز در مقاومت باکتریها علیه آنتی بیوتیکها، مهار متالوبتالاکتامازها میتواند روشی مناسب برای درمان این عفونت ها باشد. مواد و روش: در راستای اجرای پروژه ابتدا به کشت و بیان و تخلیص پروتئین نوترکیبIMP-1 پرداخته شد و در ادامه تعیین غلظت گردید. پس از سنتز مشتقات واجد گروههای کربوکسیلات/ سولفونامید پنی سیلین جی (ترکیباتPenG.PenAوPenG.Sulf)، سپس اثرات مهاری ترکیبات سنتز شده توسط روش اسپکتروفتومتری بررسی گردید. و پارامترهای کینیتیکیIC50 و Ki برای این ترکیبات محاسبه گردید در نهایت نوع مهار مشخص گردید. همچنین با رسم نمودار لاین ویور برگ، نوع مهارکنندگی تعیین شد. نتایج: آنزیم IMP-1 تخلیص شده با استفاده از آنالیزSDS-PAGE و ساختار ترکیبات سنتز شده توسط روشهای طیف سنجی FT-IR، NMR تایید شدند. مقدار IC50 ترکیب PenG.PenA برابربا μM 69/61 و مقدار IC50 ترکیب PenG.Sulf برابر باμM 87/99 محاسبه گردید. همچنین تمام ترکیبات سبب مهار غیر رقابتی آنزیم IMP-1 میشوند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، میتوان نتیجه گرفت که سرعت و فعالیت آنزیم IMP-1در حضور ترکیبات سنتز شده به طور قابل توجهی کاهش مییابد و مهارکنندههای سنتز شده در محدودهی میکرومولار هستند. همچنین مقدار Ki برای مهارکننده PenG.PenA برابر با μM 96/214 و برای مهارکننده PenG.Sulf برابر باμM 57/251 میباشد.