زمینه و هدف: سلنیوم در سطوح پایین، اهمیت فیزیولوژیک دارد و بهعنوان ریزمغذی ضروری برای انسانها و حیوانات محسوب می شود. بااین حال، غلظتهای بالای سلنیوم محلول (سلنیت)، منجر به مسمومیت حاد سلنیومی (سلنوزیس) می شود. این مطالعه باهدف کاربرد روش تاگوچی بهعنوان یک روش مؤثر، کارآمد و بدون نیاز به تعداد زیاد آزمایش، جهت بهینه کردن حذف سلنیت انجام شد. مواد و روش ها: متغیرهای مستقل در این مطالعه؛غلظت اولیه یون سلنیت، غلظت اولیه بیومس سلول، غلظت اولیه کلرید سدیم، دور همزن و pH بودند که هرکدام دارای سه سطح بودند. برای متغیرهای مذکور آرایه متعامد L18 طراحی شد. آزمایشها سه بار تکرار و میانگین مقادیر آن ها بهصورت نتایج نهایی به کمک نرم افزار Qualitek-4 مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: عوامل با تأثیر معنی داری بر فرآیند حذف میکروبی سلنیت به ترتیب اهمیت یون سلنیت در غلظت 8 گرم در لیتر، دور شیکر rpm80، کلرید سدیم در غلظت 5/2 درصد وزنی/حجمی، بیومس سلول در غلظت 40 گرم در لیتر و pH برابر 8/6 تعیین شدند. تحت شرایط بهینه، ماکزیمم حذف سلنیت در سطح معنی داری 5% (p< 0.05)، 1/92 درصد پس از 48 ساعت گرما گذاری تخمین زده شد. نتیجه گیری: مطالعه اخیر نخستین گزارش از کاربرد موفقیتآمیز روش تاگوچی در بهینه سازی حذف سلنیت تحت شرایط سلولهای در حال استراحت مخمر بومیTrichosporon sp. بهعنوان کاتالیست زیستی است. بنابراین استفاده از روشهای بهینه سازی انجام شده در این تحقیق را میتوان برای زیست پالایی محیطهای آلوده پیشنهاد نمود.
