دستگاه ها و آوازهای موسیقی ایرانی، در قالب های مشخصی ارائه شده اند. این قالب های مشخص را می توان در ردیف های سازی و آوازی موجود، و یا در نواخته های استادان موسیقی ایرانی شنید. تکنیک های خاص اجرایی، فضاهای مدال مختلف، و ساختارهای ریتمیک متنوع، از عوامل تعیین کننده ی این قالب های اجرایی هستند. در این اجرا سعی شده است تا بر اساس ردیف های میرزا عبدالله و ردیف سنتور صبا، به ارائه ی ترکیبی بدیع از عوامل سازنده ی ردیف های مذکور دست یافت. به همین منظور دستگاه همایون این ردیف ها انتخاب، و به استخراج تکنیک های اجرایی هر مایه پرداخته شد و همنشینی این تکنیک ها مورد آزمایش قرار گرفت و پس از به گزینی، با توانایی اجراییِ نوازنده به چالش کشیده شد. نتیجه ی این فرآیند، اجرای دستگاه همایونی است که در لوح فشردعه ی نوبانگ 1، به عنوان نمونه ای از ساز نوازنده ی برگزیده ی اول جشنواره موسیقی جوان ارائه شده است.
