یکی از مشکلات اصلی در سلول های خورشیدی بازدهی پایین است که توسعه آنها را با چالش مواجه کرده است. علت اصلی پایین بودن بازدهی در سلول های خورشیدی، عدم توانایی آنها در به دام انداختن و جذب فوتون های ساطع شده از طرف خورشید است. در سال های اخیر با معرفی ماده پروسکایت امیدهای زیادی برای افزایش بازدهی سلول های خورشیدی به وجود آمده است. اما پروسکایت ها در طول موج های بلند جذب مناسبی ندارند. به همین دلیل برای افزایش جذب و به دام انداختن فوتون های بیشتر در ساختار سلول خورشیدی، در این تحقیق ترکیبی از یک فراسطح متشکل از نانو نوارهای طلا و پروسکایت جهت بهره گیری از اثر پلاسمونیک توسط نانو نوارهای طلا که در لایه پروسکایت تعبیه شده‌اند، پیشنهاد شده است. در ادامه سلول خورشیدی پیشنهاد شده با یک سلول خورشیدی پروسکایتی و یک سلول خورشیدی با ساختار متداول مقایسه شده است. نتایج مقایسه صورت گرفته نشان می دهد که ساختار پیشنهاد شده در طول موج های کم حدود 5 درصد نسبت به نمونه پروسکایتی و 25 درصد نسبت به نمونه متداول و در طول موج های بالا نیز حدود 10 درصد نسبت به نمونه پروسکایتی و حدود 20 درصد نسبت به نمونه متداول جذب نور بیشتری دارد. بنابراین از نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت که سلول خورشیدی پیشنهاد شده نسبت دو نمونه دیگر عملکرد بهتری دارد.
