متامواد، ساختارهای مهندسی شده با اتم های بسیار کوچک تر از طول موج می باشند که در دو دهه اخیر جنبشی در بستر ساکن الکترودینامیک کلاسیک ایجاد کرده اند. در این ارائه ابتدا مبانی و مقدمات متامواد و دسته ای معروف از آن ها تحت عنوان مواد با ضریب شکست منفی معرفی شد. سپس پدیده های نامتعارفی همچون معکوس شدن قوانین اسنل و داپلر و همچنین لنزهای مسطح مورد بررسی قرار گرفت که در اولین دهه هزاره جدید تحقق آن ها با استفاده از متامواد امکان پذیر شده است. در ادامه متاسطوح یا متامواد مسطح معرفی شدند که کاربردهای بالقوه وسیعی در مدارهای مجتمع و اپتیک مسطح دارند. از جمله این کاربردها می توان به چرخش ناهم پاسخ قطبش نور، تبدیل موج صفحه ای به پرتو بسل، تولید گشتاور چرخشی زاویه ای، و تبدیل موج انتشاری به موج سطحی اشاره کرد. دسته مهمی از متامواد که ویژگی های جالب توجهی دارند، شنل های نامرئی سازی می باشند که به روشهای مختلف طراحی آن ها از جمله حذف پراکندگی میدان و خم-کردن نور اشاره شد. متامواد علاوه بر طیف نوری، فرابنفش و مادون قرمز، کاربردهای بسیاری در فرکانس های ریزموج یافته اند. از آن جا که فناوری نانوساخت در طیف نوری به بلوغ و اشباع خود نرسیده است، بسیاری از متامواد در طیف ریزموج که فناوری ساخت به مراتب ساده تری دارد تحقق پیدا کرده است. با وجود این، تا حد امکان روش های مختلف نانوساخت برای پیاده سازی متامواد نوری نیز به کار گرفته شده است. آنتن های مبتنی بر متامواد با ضریب شکست منفی قابلیت های ویژه ای را تحقق داده اند که با استفاده از ساختارهای پیشین غیرممکن بود. از جمله می توان به چرخش پرتو آنتن های موج نشتی در یک بازه زاویه ای وسیع دربردارنده زوایای منفی و مثبت اشاره کرد که در سیستم های رهگیری راداری مورد نیاز می باشد. همچنین یک خط انتقال با قابلیت پشتیبانی از یک موج هدایتی با سرعت گروه بیشتر از سرعت نور از جمله شگفتی های متامواد می باشد که در ارائه به آن پرداخته شد.