ضرورت تدوین فرهنگی که در آن واژگان شهر و منطقه به شکلی نسبتاً جامع تشریح شود در میان دانشگاهیان و جامعه ی تخصصی علوم شهری همواره وجود داشته است. چنین زمینه ای و بازتاب خواست عمومی برای چنین فرهنگی، به تشکیل گروهی از پژوهشگران برای بحث و گفتگو در این زمینه- در سال 1383 انجامید که پس از آن به عنوان "کمیته علمی" از آن یاد شد. بانی این کار انتشارات سازمان شهرداری ها بود که مجموعه انتشارات آن در حوزه ی برنامه ریزی شهری و منطقه ای مخاطب بسیاری در میان متخصصان و دانش آموختگان علوم شهری داشت. در نشست های هفتگی و پس از مدتی هفته ای دوبار، کمیته ی علمی درباره ی چند و چون تدوین یک فرهنگ مناسب و راههای تدوین آن بحث های گسترده ای را به راه انداخت. در آغاز چنین می نمود که تالیف چنین فرهنگی در مدت زمانی نه چندان بلند به آسانی دست یافتنی باشد؛ اما پس از مدتی دشواری های تالیف فرهنگ نمایان شد. به ویژه که آرا و داوری متفاوت افراد درباره ی بسیاری از مفاهیم، دستیابی به تعاریف مشترک و متون پذیرفتنی از سوی همه را مشکل ساخته بود. در چند تالیف آزمایشی برخی از واژگان، این دشواری خود را به روشنی نشان داد. افزون بر این، چنین کاری نیازمند ظرفیت سازی و توانمندی بیشتری بود که شرایط آن - دستکم در مدت زمان مورد انتظار کمیته ی علمی- وجود نداشت. از این رو کمیته ی علمی راه میانه ای را برگزید و آن، ترجمه ی متون معتبر از فرهنگهای لاتین بود. بنابراین در نخستین گام بیش از ده فرهنگ مربوط به حوزه های مختلف وابسته به علوم شهری گردآوری شد و اعتبار و ارج علمی آنها از سوی کمیته ارزیابی و از میان آنها واژگان مرتبط با برنامه ریزی شهری و منطقه ای برگزیده و برای ترجمه سفارش شد. در انتخاب واژگان از همکاری مجموعه کارشناسانی وسیع تر از کمیته ی علمی بهره گرفته شد؛ بیشتر این کارشناسان و متخصصان در مرحله ی بعدی کمیته ی علمی را برای ترجمه متون یاریگر شدند. لازم به یادآوری است که به هنگام آغاز ترجمه تنها یک فرهنگ (نسبتاً قدیمی) در زمینه ی مستقیم موضوعات شهری وجود داشت، امّا چند سال بعد بود که دو فرهنگ جدید از این دست منتشر شد، لذا در این زمینه نیز محدودیت هایی وجود داشت که بناگزیر گروه از فرهنگ های معتبرِ علومِ نزدیک و مشترک مانند جغرافیا و جامعه شناسی بهره ی زیادی گرفت؛ بر این پایه و در این زمینه با توافق و تاکید کمیته ی
