از انجا که سکونتگاه های غیررسمی مسکن بخش عمده ای از فقرای شهری را تدارک می بیند و زمینه اشتغال آنان را فراهم می سازد ، در مواردی به مثابه فرصتی در توسعه شهری نگریسته می شود، اما در عین حال در بر دارنده مشکلاتی هستند که پایداری شهرها را تهدید می کند. از جنبه هایی امنیت شهری با ویژگی ها و شرایط سکونتگاه های فقیرنشین شهری ارتباط تنگاتنگی دارد. در این نوشتار با روشی توصیفی و با بررسی متون و منابع مکتوب و آمار و اطلاعات موجود، جنبه های مختلف امنیت شهری در ارتباط سکونتگاه های غیررسمی بررسی شده است. این بررسی نشان می دهد که امنیت و سکونتگاه های غیررسمی رابطه ای دو سویه دارند که با امنیت کل شهر و نیز ساکنان سکونتگاه های غیررسمی ارتباط پیدا می کند. فقر، امنیت سکونت ، بلایای طبیعی و انسان ساز، خشونت ها و شورش های شهری مسائل اصلی امنیتی سکونتگاه های غیررسمی هستند. در این میان تولد و رشد نسل دوم و سوم ساکنان این محلات با انتظارات و آمال های جدید و متفاوت از پدران خود، در صورت عدم پاسخگویی صحیح نکته ای عمده است که می تواند به مشکلاتی اجتماعی و امنیتی بیانجامد. این پژوهش تاکید دارد که گرفتار آمدن فقرا در چرخه تولید و باز تولید فقر و محرومیت نسبی و نابرابری های قومی و نژادی، دامنه سلب امنیت دو سویه را در محلات فقیرنشین و شهر را هرچه گسترده تر خواهد کرد.
