طی دهه های اخیر و با تحولات عمیقِ کالبدی و اجتماعی شهرهای کشور، بازار به عنوان کانون اقتصادی و اجتماعی شهر سنتیِ ایرانی دچار دگرگونی و تغییرات قابل توجهی شده است. در بیشتر موارد بازار از یک کانون پر جنب و جوش با مرکزیت قوی، به یک عنصر نسبتاً حاشیه ای به ویژه در ارتباط با عملکرد شهری بدل شده است و بخش عمده آن با افت ارزش و پویایی اقتصادی و اجتماعی و کالبدی روبرو شده است. این مسئله باعث شده که بخش چشمگیری از بازار به ویژه عناصر جانبی و جدا از راسته های اصلی دچار رکود و تخریب شوند.در نوشته حاضر با تکیه بر بررسی مطالعات کتابخانه ای، بررسی میدانی و تطبیق نقشه ها، سعی شده است که مطالعه نمونه بازار شهر کرمانشاه تحولات صورت گرفته در ساختار و کالبد بازار و نیز عوامل مؤثر بر این تحولات تحلیل و علل و روند آن دسته بندی شده است. شهر تاریخی کرمانشاه با توجه به موقعیت آن همواره دارای اهمیت تجاری بوده و از بازار با رونقی برخوردار بوده است. بنا بر اسناد موجود بازار کرمانشاه در اواخر دوره قاجاریه در اوج رونق و شکوه بوده است؛ پس از آن با توجه به رشد شتابان شهری و روند فزاینده نوسازی، بازار نیز چون دیگر عناصر و اجزای شهری تحولات عمیقی را تجربه کرد و تا حد زیادی از لحاظ کارکردی و کالبدی روبه تحلیل رفت. به طور کلی علل اصلی این تحولات را می توان در دگرگونی در شیوه های تولید و مصرف، نوسازی و نوگرایی معاصر، ورود خودرو و خیابان کشی های جدید ، برنامه ریزی شهری جدید و تغییر در نقش و عملکرد شهر کرمانشاه جستجو کرد.
