ظرفیت توانایی افراد، سازمان ها و اجتماعات برای انجام وظایف؛ حل مسائل ، تدوین و دستیابی به اهداف است . ظرفیت سازی به معنای ایجاد، توسعه، بهره برداری و حفظ پایدار ظرفیت به منظور کاهش فقر،افزایش خوداتکایی و بهبود کیفیت زندگی مردم است. ظرفیت سازی متکی به منابع درونی جوامع محلی و تقویت قابلیت ها و امکانات موجود است. هدف ظرفیت سازی. افزایش قدرت انتخاب و دامنه اختیارات، رشد سرمایه اجتماعی ، خلق محیط هایی پویا و توانا ، رفع تبعیض های اجتماعی و جهت بخشیدن به رفتارهای فردی و اجتماعی است. امروزه ظرفیت یکی از عناصر تسهیل کننده و بستر ساز توسعه محسوب شده و چنین تعریف می شود : "توانایی افراد ، نهادها و جوامع برای ایفای عملکردهای مناسب، حل مسائل و تنظیم اهداف و دستیابی به آن ها به گونه ای پایدار". برنامه های ظرفیت سازی به طور عمده در سه بعد ظاهر می شود: 1)توسعه منابع انسانی 2 ) توسعه سازمانی 3 )دگرگونی چارچوب های حقوقی و قانونی در ظرفیت سازی شهرداری ها در ارتباط با موضوعات بهسازی شهری، به مباحث کاهش فقر، مشارکت محلی، تقویت تشکل های مردمی، آسیب شناسی و تعدیل قوانین به نفع مشارکت شهروندان و منعطف کردن سازوکارهای اداری و سازمانی مدیریت شهری توجه ویژه ای مبذول می گردد. در این راستا تلاش می شود تا با ارتقای ظرفیت موجود و ایجاد ظرفیت جدید و بهره برداری بهینه از امکانات موجود و نیز بهبود شرایط تا حد امکان ، شهرداری را برای ایفای بهتر نقش خود در زمینه بهسازی سکونتگاه های فقیرنشین کارآمد نمود . موضوعات کلیدی مربوط به ظرفیت سازی کارکنان شهرداری ها عبارتند از : ارتقای مهارت ها، انتخاب سطح مناسبی به عنوان هدف کارآموزی و تداوم آن، پرداغختن به اندیشه های موجود و محدودیت ها، برگزیدن افراد صلاحیت دار برای ظرفیت سازی، توجه به سیاست ها و روش های مدیریت کارکنان، توجه به نحوه خدمت گیری کارکنان و نظام های انتصاب سمت ها، توجه به انگیزه ها، نیل به ساختارهای سازمانی مناسب، شناسایی ساختارهای مدیریتی مناسب. به نظر می رسد که برای ظرفیت سازی مدیران شهری در ارتباط با بهسازی سکونتگاه ها غیررسمی باید تلاش گردد چندین باور عمیق در کارکنان و مدیران شهری تحکیم گردد. اول) هرگونه تغییری در شرایط سکونتگاه های غیررسمی ، بدون به حساب آوردن مردم، جامعه و تشکل های محلی میسر نمی باشد، چون بهره وران اصلی هرگونه خدمات و مداخ
