فضاهای باز عمومی در مجموعههای مسکونی ارزانقیمت ظرفیتهای مناسبی برای حضور و فعالیتهای مطلوب کودکان ساکن هستند. ازطریق بررسی کیفیت و کمیت فعالیتهای مطلوب کودکان در فضاهای باز عمومی چنین مجموعههایی، هدف این مطالعه شناسایی ویژگیهای فضایی- اجتماعی حامی این فعالیتهاست. در این چارچوب و به کمک رفتارنگاری، تعداد 4453 فعالیت کودکان 2 تا 18 سال در فضاهای باز عمومی یکی از مجموعههای مسکونی مهر در سنندج در طول یکسال برداشت و به روش آمیخته )تحلیلهای بصری و آمار ناپارامتریک( تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که درکل رایجترین فعالیت کودکان فعالیتهای بازیوار بود. ازمنظر تفاوت جنسیتی، پسران باالی شش سال، حضور و فعالیت فیزیکی بیشتری در فضا و دورتر از بلوکهایشان داشتند. درمقابل، غالب دختران در نزدیکی بلوکهایشان مشغول فعالیتهای آرامتر بودند. پیکربندی فضایی این فضاها هم دارای ویژگیهای حامی فعالیتهای بازیوار بودند: لبههای اجتماعپذیر برای فعالیتهای ایستگاهی کودکان و نظارت اجتماعی بزرگساالن و عرصههای باز برای فعالیتهای فیزیکی-حرکتی. براساس این نتایج یک رویکرد طراحی دو حوزهای پیشنهاد میشود؛ حوزه نیمهخصوصی نزدیک به بلوکها برای بازیهای تحت نظارت و حوزه عمومی دورتر از بلوکها برای بازیهای مستقل. این حوزهها ضمن اینکه عرصههای باز و لبههای اجتماعپذیر دارند، در یک نظام سلسلهمراتبی توسط مسیرهای پیاده و دوچرخه به هم متصل میشوند. این رویکرد میتواند محیطی همهشمول را برای حضورپذیری و فعالیت بازیوار امن و مطلوب همه کودکان فراهم کند.
