جمال مشتاق

در سیستم های واقعی بهره برداری از واحدهای DG تحت سناریوهای مختلف مانند استراتژی تولیدکنندگان برق، نیازهای مصرف کنندگان و مشخصه های تغییرات بار ناحیه ای بر پایه زمان قرار می گیرد. بنابراین تعدادی عدم قطعیت در بهره برداری از DGها بوجود می آید. منابع عدم قطعیت در بهره برداری از سیستم های متصل به DG در یک ساعت معین از روز شامل تعداد واحدهای روشن در این ساعت موقعیت این واحدها و توان صادره از این واحدها می باشد. این عدم قطعیت ها بر مدلسازی و محاسبه ظرفیت سیستم برنامه ریزی تولید تلفات توان ولتاژ شین ها و پخش بار تاثیر می گذارد . دانستن این پارامترهای حالت ماندگار سیستم در پیش بینی رفتار سیستم و تاثیر آن بر طرح ریزی ، طراحی و بهره برداری سیستم و بازار برق در کلیه سطوح کمک فراوانی می نمایند. در این پروژه یک شبکه استاندار IEEE به عنوان شبکه نمونه در نظر گرفته می شود سپس بر روی این شبکه منابع DG را اعمال می کنیم. حضور این واحدها عدم قطعیت های زیادی به مسأله وارد می کندکه هر کدام به نحوی بر روی شبکه تاثیر گذارند. برای پرداختن به ارزیابی کیفیت سیستم های DG با استفاده از یک روش مبتنی بر مونت کارلو استفاده شده است. از این رو در یکی سیستم آزمون نمونه با استفاده از یک روش مناسب تعداد واحدهای روشن موقعیت قرار گیری و همچنین میزان سطح نفوذ منابع Dg بطور تصادفی تخمین زده می شود و سپس با استفاده از روش نیوتن رافسون پخش بار سیستم موجود با این شرایط جدیدانجام شده و پارامترهای سیستم ذخیره می شوند