برنامه ریزی شبکه توزیع یکی از موضوعات مهم در برنامه ریزی سیستم قدرت است که مهمترین هدف آن تأمین بار الکتریکی شبکه در یک افق زمانی مشخص با کمترین هزینه است. با حضور منابع تولید پراکنده از جمله منابع انرژی تجدیدپذیر و عدم قطعیت های آن ها و همچنین عدم قطعیت های بار و قیمت انرژی، رویکردهای جدیدی برای برنامه ریزی شبکه توزیع باید پیشنهاد شود. در حقیقت ابزارهای برنامه ریزی به صورت مقاوم و انعطاف پذیر برای بررسی سیستم و مدل سازی عدم قطعیت ها نیاز است. در این رساله چارچوب هایی برای برنامه ریزی توسعه شبکه در حضور عدم قطعیت های شبکه از جمله بار الکتریکی، قیمت انرژی الکتریکی و عدم قطعیت های ناشی از منابع تجدیدپذیر انرژی ارائه می شود. در مدل های پیشنهادی تک هدفه و چند هدفه از ابزار مونت کارلو برای بررسی عدم قطعیت ها استفاده شده است و همچنین در چارچوب دیگری به منظور مدل سازی عدم قطعیت ها، یک تحلیل سناریو پیشنهاد می شود و برای بررسی اثر عدم قطعیت ها در مدل پیشنهادی، شاخص های مناسبی ازجمله شاخص ماکزیمم پشیمانی به عنوان معیار مقاوم بودن پاسخ و ماکزیمم هزینه تطبیق به عنوان معیار انعطاف پذیری مورد استفاده قرار می گیرند. مدل پیشنهادی به صورت چند هدفه است که با استفاده از الگوریتم جستجوی هارمونی بهبود یافته حل می شود و توسط روش تصمیم گیری فازی با توجه به معیارهای برنامه ریز جواب نهایی انتخاب می شود. به منظور نشان دادن کارایی مدل های پیشنهادی، این مدل ها بر روی سیستم های آزمون 9 و 69 شینه شعاعی استاندارد و همچنین یک نمونه سیستم آزمون شعاعی واقعی در استان کرمانشاه پیاده سازی شده و نتایج نشان می دهد که یک طرح مقاوم و منعطف برای شبکه توزیع می تواند تأثیر به سزایی در هزینه ها داشته باشد.
