به دلیل کمبود منابع انرژی، آلاینده های زیست محیطی، عدم وجود حاشیه امنیت کافی در حین بروز خطا و دلایل متعدد دیگر در شبکه های سنتی، شبکه های برق به سمت هوشمند شدن متمایل هستند. به دلیل نفوذ روز افزون منابع تولید پراکنده شبکه های سنتی به دلبل ساختار سلسله مراتبی و پخش بار یک طرفه جوابگوی نفوذ این منابع در شبکه نمی باشند. همچنین جایابی بهینه این منابع از همیت بالایی برخوردار است اگر این منابع در جای مناسبی نصب نشوند معایب زیادی را برای شبکه قدرت به همراه خواهند داشت. در شبکه های هوشمند از اینورترهایی که منابع تولیدپراکنده را به شبکه وصل می کنند بارها و خیلی دیگر از تجهیزات که در قسمت مسکونی وجود دارند به عنوان منبع قابل کنترل راکتیو برای کنترل ولتاژ استفاده می گردد. امروزه با کمک ساختار مدریتی و کنترلی لیجاد شده در شبکه های هوشمند دوش های جدیدتری برای کنترل تجهیزات به وجود آمده است. در این پایان نامه از یک ساختار کنترلی غیر متمرکز که بر اساس تجهیزات هوشمند است برای مدیریت تجهیزات استفاده شده است.
