رشد فزاینده وقوع حوادث طبیعی و حملات فیزیکی-سایبری با اثرات به شدت مخربی که برای سیستمهای قدرت به همراه دارند موجب شده است تا توسعه استراتژیهای تقویت تاب آوری به یکی از چالشهای اصلی پژوهشگران تبدیل شود. ازاینرو در این رساله یک استراتژی تقویت تاب آوری شبکه های توزیع فعال مبتنی بر پتانسیل ریزشبکه های چندگانه در دو لایه اقدامات پیشگیرانه و اقدامات اصلاحی در چارچوب مدیریت انرژی متمرکز سلسله مراتبی ارائه شده است. لایه اقدامات پیشگیرانه مبتنی بر انعقاد قراردادهای دوجانبه ارائه خدمات خروج از خاموشی بین مالک ریزشبکه-های چندگانه و بهره بردار شبکه توزیع فعال و همچنین انعقاد قراردادهای پاسخگویی بار بین مالک ریزشبکه های چندگانه و بارهای پاسخگوی میباشد. لایه اقدامات اصلاحی مبتنی بر جزیرهسازی ریزشبکهها در زمان وقوع حادثه، فراخوانی بارهای پاسخگو و سپس برنامهریزی عملیاتی اقتصادی-تابآور شبکه توزیع فعال پس از حادثه میباشد. در این راستا، جهت مقابله با عدم قطعیتهای ناشی از تولید منابع تجدیدپذیر و مصرف بارهای الکتریکی، رویکردهای بهینهسازی مقاوم مبتنی بر تصمیمگیری شکاف اطلاعاتی ) IGDT ( و بهینهسازی تصادفی سناریو محور در چارچوب بهینه سازی چندهدفه مبتنی بر Metric-PL بکار گرفته شدهاند. درنهایت، مدل توسعه دادهشده با استفاده از حلکننده DICOPT در نرمافزار GAMS حل شده است. کارایی و اثربخشی استراتژی خروج از خاموشی پیشنهادی توسط شاخص درصد بار تأمینشده بر روی شبکه توزیع فعال 33 شینِ اصلاحشده IEEE تحت سه مطالعه موردی ارزیابی شده است. در حالت اول، شبکه توزیع فعال بدون در نظر گرفتن هرگونه استراتژی خروج از خاموشی برنامهریزی میشود. در حالتهای دوم و سوم شبکه توزیع فعال تحت استراتژی خروج از خاموشی پیشنهادی به ترتیب بدون و با در نظرگرفتن برنامه های پاسخگویی بار برنامهریزی میشود. به کارگیری استراتژی خروج از خاموشی پیشنهادی تحت رویکرد بهینه- سازی قطعی منجر به بهبود 88 % و 33 % شاخص تابآوری سیستم توزیع در حالتهای دوم و سوم موردمطالعه نسبت به حالت اول شده است. علاوه بر این، در همین شرایط بهکارگیری استراتژی خروج از خاموشی پیشنهادی تحت رویکرد بهینه سازی مقاوم منجر به رشد 67 % و 73 % درصد بار تأمینشده سیستم توزیع در حالتهای دوم و سوم نسبت به حالت اول شده است. همچنین، در رویکرد بهینهسازی تصادفی، سیستم توزیع در حالتهای دوم و سوم موردمطالعه رشد 84 % و 33 % شاخص تابآوری را نسبت به حالت اول تجربه کرده است. روند صعودی تغییرات شاخص تابآوری سیستم توزیع در هر سه رویکرد برنامهریزی قطعی، مقاوم و تصادفی تحت حالتهای دوم و سوم موردمطالعه نشاندهنده کارایی استراتژی خروج از خاموشی پیشنهادی در بازیابی بارهای ازدسترفته سیستم توزیع میباشد. همچنین نتایج بهدست آمده بهخوبی تأثیر در نظر گرفتن عدم قطعیتهای سیستم را بر شاخص تابآوری نشان میدهد که مؤید اهمیت بهکارگیری رویکردهای بهینهسازی مقاوم در برنامهریزی عملیاتی شبکههای توزیع فعال در شرایط اضطراری ناشی از وقوع حوادث HILP میباشد.