قدسیان اشعاری هستند که در طول جنگ های صلیبی، و به ویژه در دوره ی أیوبیان (567 ه.ق تا 647 ه. ق) به خاطر سقوط یا فتح المقدس سروده شده اند. موضوع اصلی این أشعار بیت المقدس است و انگیزه ی شاعران تشویق و ترغیب مسلمانان برای دفاع از قدس شریف می باشد. صدق عاطفه، تعهد و التزام عملی به أصول إسلام، فصاحت ألفاظ، تفوق معنی بر لفظ و پرهیز از پرداختن به نایع بدیعی، از ویژگی های بارز این اشعار است. قدسیات به خاطر ارزش موضوعی، فکری و معنوی بر فنون شعری عصر ایوبی، تأثیر زیادی گذاشته است؛ زیرا غزل سرایی، هجو گویی و توصیف خمر که قبل از آن در آثار بسیاری از شاعران مشهور و معمول بود رنگ باخت و به جای آن پرداختن به مسائل چون جهاد، مبارزه، دفاع از دین اسلام و کشمکش میان صلیبی ها و مسلمانان، دغدغه ی اصلی شاعران عصر ایوبی گردید و آنان توانستند حماسه سازی های فرماندهان مسلمان را توصیف و پیروزی هایی به دست آمده را در دفتر ایام ماندگار سازند. بر همین اساس موضوعات اساسی قدیسات عبارتند از: رثای بیت المقدس، مدح فاتحان و مجاهدان، دعوت به جهاد و سرانجام فتح بیت المقدس.
