با توجه به اهمیت نقش معلمان در بهبود کیفیت آموزش ویادگیری، توجه بسیاری از محققان به بررسی متغیرهای مربوط به معلمان معطوف گردیده است. در همین راستا، این تحقیق به منظور بررسی ارتباط بین خودکارآمدی و خوش بینی تحصیلی معلّمان زبان انگلیسی در ایران انجام گردید. به طور دقیق تر، در این پژوهش نقش پیش بینی کنندۀ مؤلفه های خوش بینی تحصیلی معلّمان شامل تأکید تحصیلی، اعتماد معلّم و کارآمدی معلّم بر درک معلّمان از کارآمدی خود مورد بررسی قرار گرفت. متغیر خودکارآمدی معلّم نیز از نظر عملیاتی شامل مؤلفه های مشارکت دانش آموز، فعّالیّت های آموزشی و مدیریّت کلاس در نظر گرفته شد. به منظور تحقّق اهداف این پژوهش، تعداد 335 معلّم زبان انگلیسی از نقاط مختلف ایران برای پُر کردن پرسشنامه های «خوش بینی تحصیلی» و «خودکارآمدی» بر اساس نمونه گیری طبقه ای و خوشه ای انتخاب شدند. برای بررسی فرضیّه های طراحی شده از «مدل معادلات ساختاری» استفاده گردید. نتایج اجرای تحلیل عاملی تأییدی بر روی داده ها، برازشِ ابزارهای به کار برده شده و هم مدل ساختاری را تأیید نمود. به علاوه با استفاده از روش «ضریب همبستگی پیرسون»، همبستگی های اکتشافی بین متغیرها مشخص گردید و برای تعیین میزان قدرت پیش بینی مؤلفه های خوش بینی تحصیلی بر خودکارآمدی معلّمان از «تحلیل مسیر» استفاده گردید. یافته های پژوهش بیانگر این بود که بین خوش بینی تحصیلی و خودکارآمدی معلّمان ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بر اساس یافته ها مشخص گردید که مؤلفه های تأکید تحصیلی، اعتماد معلّم و کارآمدی معلّم می توانند به طور قابل توجّهی خودکارآمدی معلّمان را پیش بینی نمایند. یافته های این تحقیق می تواند پیامدهای قابل توجّهی برای معلّمان زبان انگلیسی، اساتید مراکز تربیت معلم و محقّقان این حوزه داشته باشد.
