با توجه به ویژگیهای منحصربهفرد غار کرفتو، به نظر میرسد میتوان از آن بهعنوان مطالعه موردی مناسبی در راستای شناخت فرایند کارستزایی و تأثیرپذیری آن از شرایط زمینشناختی بهره گرفت. این پژوهش دو هدف را میتواند محقق نماید، در وهله اول فرایند زمینشناسی مؤثر در تشکیل غار کرفتو و گستردگی آن را مشخص کرده و در وهله دوم گاهنگاری و تعیین محدوده زمانی شکلگیری آن را در ارتباط با دورهها و اعصار زمینشناسی دیرینه در تاریخ زمین امکانپذیر نماید. شواهد زمینشناسی شامل حضور گسلهای اصلی و فرعی در محدوده غار کرفتو، آثار عملکرد گسلی در دیواره پرتگاهی بیرونی و در فضاهای درونی غار و نحوه توسعهیافتگی طبیعی آن نشاندهنده آن است که غار مذکور از نوع ساختاری و مرتبط با عملکرد شبکه گسلی موجود در محل است. قطعشدگی واحدهای بالایی سازند قم توسط شبکه گسلی مذکور و ادامه نیافتگی آن در واحدهای پلیوکواترنری گاهنگاری و تعیین سن آن امکانپذیر کرده است. ازآنجاییکه شبکه گسلهای مذکور واحد » روش سازندی - ساختاری « یا » بروش نسبی « را آهکی پایانی از سازند قم را قطع نمودهاند و در واحدهای پلیوسن - کواترنری ادامه ندارند به نظر میرسد سن عملکرد آنها مربوط به تأثیر گام کوهزایی استرین در ابتدای عصر میوسن میانی و اشکوب لانگین است و در نتیجه فرایند اصلی تشکیل غار پس از وقوع آنها شروع شده باشد، لذا سن حداکثری تشکیل غار را میتوان به این مقطع زمانی مربوط دانست و از طرف دیگر، سن حداقلی آن را به پلیوسن آغازی نسبت داد.
