هادی رضوان

. بیشتر اشعار نودهی در قالب منظومه های تعلیمی می باشد که در علوم مختلف بلاغی واصول و فقهی و نحوی و... است. به جز منظومه های تعلیمی، اصلی ترین غرض شعری وی مدایح نبوی است. از سویی، مثال های استفاده شده در منظومه های علمی او در مدح پیامبر است. همچنین او دارای بدیعیه ای است که در آن تمام آرایه های بدیعی را در قالب مدح پیامبر به نظم در آورده است. شاعر مدایح مشهور عربی، از جمله برده کعب بن زهیر و قصاید بوصیری را نیز تخمیس و یا تشطیر کرده است. تخمیس های او از نظر فنون شعری از دیگر قصیده هایش قویتر است(خال ،1387،148) . خود او دارای هفت قصیده است که شش قصیده آن را به مدح رسول اختصاص داده است که در این میان چهار قصیده عربی و دو قصیده فارسی است(همان،233). دیگر شاعر مدیحه سرای مورد مطالعه ملا محمد بالخی متخلص به محوی است. اودر سال 1836 در یکی از روستاهای سلیمانیه متولد شد و در سال 1906 وفات کرد. اوایل زندگی وی با پایان یافتن حکومت بابان و ظهور حکومت عثمانی همراه بود. او در خانواده ای متدین متولد شد و از هفت سالگی به تحصیل علوم اسلامی پرداخت. پدرش از خلفای شیخ عثمان از مشایخ طریقه نقشبندیه بود(ئاگرین،1986، 279). همین سبب شد که شاعر به تصوف گرایش پیدا کند و دیری نپایید که محوی خود عارف بزرگی شد. بیشتر اشعار محوی را مضامین عارفانه تشکیل می دهد در اشعار وی مضامین اجتماعی و وطنی نیز وجود دارد اما حجم وسیعی از اشعارش عرفانی است که اکثر آن به مراحل مختلف تصوف اختصاص دارد. او در مدیح نبوی هم قصایدی دارد و قصیده بحر نور وی که دارای 168بیت است و به مدح رسول اختصاص دارد دارای شهرت فراوانی است. زندگی علمی و ادبی نودهی و محوی بسیار به هم شبیه است؛ از این رو، این تحقیق برآن است که به صورت تطبیقی مدایح عربی نودهی و مدایح کردی محوی را با همدیگر مقایسه کند.