سیدحسین حسینی مهر

سابقه و هدف: عارضه سر به جلو یکی از شایع‌ترین ناهنجاریها می‌باشد. بروز این عارضه موجب افزایش اثر نیروی جاذبه روی سر، اکستنشن بیش از حد سر در مفصل اطلسی پس سری، خم شدن گردن بر روی سینه، عقب رفتن فک تحتانی و همچنین ضعف فلکسورهای عمفی گردن می‌شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین میزان سر به جلو با چرخش بالایی کتف و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال در دانش‌آموزان مقطع متوسطه بود. روش پژوهش: این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی و جامعه آماری را دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان دره شهر با دامنه سنی 19-14 سال تشکیل دادند. تعداد 60 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. میزان زاویه سر به جلو در تحقیق حاضر با استفاده از روش عکسبرداری از نمای نیمرخ بدن اندازه‌گیری شد. از یک اینکلینومتر برای اندازه‌گیری الویشن شانه و اینکلینومتر دیگر برای اندازه‌گیری چرخش بالایی کتف درزوایای 45، 90 و 135 درجه ابداکشن شانه در سطح فرونتال استفاده شد. از آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی میزان ارتباط بین متغیرهای تحقیق استفاده شد. سطح معنی‌داری برای تمامی آزمون‌ها 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که بین میزان سر به جلو و میزان چرخش بالایی کتف در زوایای 90 درجه ابداکشن شانه (ضریب همبستگی 25/0)و 135 درجه ابداکشن شانه (ضریب همبستگی 26/0)و نیز از 90 تا 135 درجه ابداکشن شانه (ضریب همبستگی 3/0) ارتباط مثبت و معنی‌داری وجود داشت همچنین بین میزان سر به جلو و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال در زوایای 0 تا 135 درجه ابداکشن شانه (ضریب همبستگی 25/0)، 45 تا 90 درجه ابداکشن شانه (ضریب همبستگی 26/0-)و 90 تا 135 درجه ابداکشن شانه (ضریب همبستگی 38/0-)رابطه منفی و معنی‌داری وجود دارد (05/0>p). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه به اهمیت راستای مناسب ستون فقرات و زاویه کرانیوورتبرال جهت پیشگیری از اختلالات مجموعه شانه تاکید می‌کنند.