سیدحسین حسینی مهر

سابقه و هدف: ریتم اسکاپولوهومرال به عنوان یک سند کینماتیکی، نشان دهنده ی وضعیت حرکت مفصل شانه است. مطالعات مختلفی به بررسی عوامل مختلف بر روی ریتم اسکاپولوهومرال پرداخته اند. در این مطالعه هدف ما تعیین تاثیر سطح حرکتی بر میزان چرخش بالایی کتف و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال در زوایای مختلف ابداکشن شانه می باشد. این تحقیق در سال 1397 در دانشگاه کردستان انجام شد. مواد و روش ها: تعداد 35 آزمودنی مرد سالم به صورت تصادفی به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. از دو اینکلینومتر برای اندازه گیری ابداکشن شانه و میزان چرخش بالایی کتف در پوزیشن استراحت کتف، 45، 90 و135 درجه ابداکشن شانه استفاده شد. آزمودنی ها عمل ابداکشن بازو را با دست برتر در سطوح فرونتال، ساجیتال و اسکاپولا انجام می دادند. ریتم اسکاپولوهومرال از تقسیم میزان ابداکشن گلنوهومرال بر چرخش بالایی کتف از پوزیشن استراحت کتف تا 45 ، 90 و 135 درجه ابداکشن شانه در سطوح مختلف محاسبه شد. یافته ها: در 45 درجه ابداکشن شانه، تقاوت معنی داری در میزان چرخش بالایی کتف (07/0 p=) و ریتم اسکاپولوهومرال (48/0 p=) بین سطوح حرکتی فرونتال، ساجیتال و اسکاپولا وجود نداشت اما در 90 درجه ابداکشن شانه، میزان چرخش بالایی کتف در سطح فرونتال بیشتر از سطح ساجیتال (05/0 p<) و در 135 درجه ابداکشن شانه، میزان چرخش بالایی کتف در سطح فرونتال بیشتر از دو سطح دیگر بود (05/0 p<). از طرف دیگر نتایج مطالعه نشان داد که نسبت ریتم اسکاپولوهومرال از صفر تا 90 درجه در سطح ساجیتال بیشتر از سطح فرونتال بود در حالیکه نسبت ریتم اسکاپولوهومرال از صفر تا 135 درجه ابداکشن شانه در سطح ساجیتال بیشتر از دو سطح دیگر بود (05/0 p<). نتیجه گیری: به نظر می رسد که میزان چرخش بالایی کتف و نسبت ریتم اسکاپولوهومرال حین ابداکشن بازو در سطوح فرونتال، ساجیتال و اسکاپولا متفاوت است. این نتایج می تواند در ارزیابی های کلینیکی و مطالعات پژوهشی مورد استفاده قرار گیرد.