سیدحسین حسینی مهر

هدف: هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه پوزیشن استراحت کتف و ریتم اسکاپولوهومرال ورزشکاران پرتاب از بالای سر با و بدون سندروم گیرافتادگی در طی ابداکشن شانه در سطح کتف بود. روش شناسی:30 ورزشکار پرتاب از بالای سر در دو گروه (15 نفر سالم، 15 نفر با گیرافتادگی شانه در شانه برتر) به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. از دو اینکلینومتر برای اندازه گیری چرخش بالایی کتف و مبزان ابداکشن شانه در پوزیشن استراحت کتف، 45، 90 و135 درجه ابداکشن شانه استفاده شد. ریتم اسکاپولوهومرال از تقسیم میزان ابداکشن گلنوهومرال بر چرخش بالایی کتف از 0 تا 45 ، 45 تا 90 و 90 تا 135 درجه ابداکشن شانه در صفحه ی کتف محاسبه شد. از آزمون تی همبسته برای مقایسه ی تفاوت پوزیشن استراحت کتف و ریتم اسکاپولوهومرال بین شانه برتر و غیر برتر هر گروه و آزمون تی مستقل برای مقایسه پوزیشن استراحت کتف و ریتم اسکاپولوهومرال شانه برتر و غیر برتر بین دو گروه استفاده شد. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که تفاوت معنی داری در پوزیشن استراحت کتف بین شانه برتر و غیربرتر ورزشکاران با و بدون سندروم گیرافتادگی وجود ندارد. در 90 و 135 درجه ابداکشن شانه، کتف ورزشکاران سالم چرخش بالایی بیشتری از ورزشکاران با گیرافتادگی شانه داشت در حالیکه در گروه با گیرافتادگی شانه در زوایای یاد شده شانه دچار آسیب دیدگی چرخش بالایی کمتری داشت. ریتم اسکاپولوهومرال ورزشکاران سالم در دامنه های 90-0 و 135-0 درجه بین شانه برتر و غیر برتر تفاوت معنی داری داشت و شانه غیر برتر نسبت بیشتری داشت در مقابل در گروه با گیرافتادگی شانه، تنها در دامنه 90-0 درجه تفاوت معنی داری در ریتم اسکاپولوهومرال مشاهده شد و شانه برتر (با نشانه های گیرافتادگی) نسبت بیشتری از شانه غیر برتر داشت و در مقایسه ریتم شانه برتر دو گروه نیز ورزشکاران با گیرافتادگی شانه در دامنه 135-0 درجه نسبت بیشتری داشتند. نتیجه گیری: ما پیشنهاد می کنیم که کلنسین ها باید آگاه باشند که بعضی از اسیمتری های کتف ورزشکاران پرتاب از بالای سر سالم، ممکن است نرمال باشد و این مورد نباید به عنوان نشانه پاتولوزی بلکه به دلیل سازگاری با رشته ورزشی آنها در نظر گرفته شود. همچنین در توانبخشی افراد با نشانه های گیرافتادگی تقویت عضلات مسئول چرخش بالایی کتف به دلیل اهمیت چرخش بالایی کتف در هنگام ابداکشن شانه و ج