سیدحسین حسینی مهر

هدف: در این مطالعه اثر یک دوره مصرف مکمل ال-آرژنین بر پاسخ‌های VEGF و اندوستاتین طی یک جلسه فعالیت مقاومتی وامانده‌ساز در کشتی‌گیران بررسی گردید. روش شناسی: 15 کشتی‌گیر با میانگین سنی 21.13±2.47 سال و نمایه‌ی توده بدنی 24.1±2.3کیلوگرم بر متر مربع به روش نمونه‌گیری داوطلبانه و هدفدار انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مکمل (8 نفر) و دارونما (7 نفر) قرار گرفتند. در پیش‌آزمون و پس‌آزمون، آزمودنی‌ها پروتکل وامانده‌ساز بروس را تا رسیدن به واماندگی انجام دادند و نمونه‌گیری خون قبل و بلافاصله بعد از پروتکل بروس گرفته شد. افراد در گروه مکمل به مدت 45 روز مکمل آرژنین ( 0.1 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) دریافت کردند و گروه دارونما (مالتودکسترین) دریافت کردند. هر دو گروه مطابق با هفته‌های گذشته تمرینات تخصصی خود را در دوره مکمل انجام دادند. سطح فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) و اندوستاتین سرم با الایزا اندازه‌گیری گردید. تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها با استفاده از آزمون t همبسته و مستقل انجام شد. یافته‌ها: تغییرات VEGF، اندوستاتینو همچنین نسبت VEGF به اندوستاتین در کشتی‌گیرانی پس از یک دوره مکمل دهی آرژنین و متعاقب یک جلسه آزمون بروس وامانده‌ساز از نظر آماری معنی‌دار نبودند (05/0P˃). نتیجه گیری: اگرچه یافته‌‌های تحقیق حاضر از نظر آماری معنی‌دار نبودند، اما به نظر می‌رسد که استفاده از مکمل آرژنین با افزایش نسبی VEGF و نسبت VEGF به اندوستاتین و همچنین کاهش اندوستاتین در گروه مکمل، منجر به توسعه نسبی فرآیند رگ‌زایی شود.