سیدحسین حسینی مهر

آسیب رباط صلیبی قدامی (ACL)یکی از شایع ترین آسیب های اسکلتی عضلانی است که با وجود آنکه هم زنان و هم مردان در معرض آن قرار می گیرند، اما میزان شیوع این آسیب در زنان بیشتر است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تعداد جلسات تمرینات ثبات مرکزی بر عملکردهای تعادلی و قدرت اندام تحتانی ورزشکاران با سابقه آسیب رباط صلیبی قدامی می باشد. تعداد 42 نفر ورزشکار خانم با میانگین سنی86/1±19/20 سال، قد 58/2 17±/176سانتی متر و جرم 66/2 ± 52/67 کیلوگرم (21 نفر ورزشکار سالم به عنوان گروه کنترل،21 نفر ورزشکار با سابقه آسیب رباط صلیبی قدامی به عنوان گروه آزمایش) که به صورت تصادفی هدفدار از جامعه آماری انتخاب شده بودند، به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. تعداد جلسات تمرینات ثبات مرکزی شامل (یک هفته، چهار هفته و هشت هفته ) بود که آزمودنی ها سه جلسه در هفته و هر جلسه 45 دقیقه پروتکل تمرینات ثبات مرکزی را انجام دادند. در این پژوهش قبل و بعد از کامل شدن جلسات تمرینی از آزمون لک لک جهت ارزیابی تعادل ایستا، آزمون Y جهت ارزیابی تعادل پویا و از دستگاه قدرت سنج دستی (MMT ) برای ارزیابی قدرت ایزومتریک گروه های عضلانی اندام تحتانی استفاده شد. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر برای تعیین اختلاف معنی دار درون و بین گروهی استفاده شد. سطح معنی داری برای تمامی آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج تحقیق نشان داد که تعداد جلسات ثبات مرکزی تاثیر معنی داری بر تعادل ایستای افراد با سابقه آسیب رباط صلیبی قدامی دارد و این تاثیرات بین دو گروه متفاوت است. همچنین نتایج مطالعه نشان داد که تمرینات ثبات مرکزی بر جهت های مختلف آزمون تعادلی Y تاثیر معنی دار دارد و در مقایسه نتایج بین گروهی مشخص شد که تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل پویا بین دو گروه متفاوت بود. از طرف دیگر نتایج مطالعه نشان داد که تمرینات ثبات مرکزی تاثیر معنی دار بر قدرت عضلات اندام تحتانی دارد و در بررسی نتایج بین گروهی مشخص شد که تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر قدرت عضلات اندام تحتانی بین دو گروه متفاوت است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد تعداد جلسات تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل ایستا، پویا و قدرت ایزومتریک اندام تحتانی افراد با سابقه آسیب رباط صلیبی قدامی تاثیر معنی دار دارد. لذا پیشنهاد می شود که این مورد در طراحی پروتکل های تمرینی در نظر گرفته شود.