سیدحسین حسینی مهر

هدف از این پژوهش بررسی اثر یک دوره مصرف مکمل ال-آرژنین بر پاسخهای VEGF و اندوستاتین طی یک جلسه فعالیت مقاومتی وامانده ساز در کشتی گیران سنندج بود. در این پژوهش 15 کشتی گیر تمرین کرده با میانگین سنی 47/2±13/21 سال؛ و شاخص توده بدنی 71/1±14/24 کیلوگرم بر متر مربع به روش نمونه گیری داوطلبانه و هدفدار انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مکمل (8 نفر) و دارونما (7 نفر) قرار داده شدند. در پیش آزمون و پس آزمون ، اآزمودنی ها پروتکل وامانده ساز بروس را تا زمان خستگی انجام دادند و نمونه گیری خون قبل و بلافاصله بعد از پروتکل انجام شد. افراد در گروه مکمل به مدت 45 روز مکمل آرژنین (1/0 گرم در کیلوگرم وزن بدن) دریافت کردند و گروه دارونما یک مکمل بی اثر دریافت کرده اند. هر دو گروه مطابق با هفته های گذشته تمرینات تخصصی خود را در دوره مکمل انجام دادند. سطح VEGF و اندوستاتین سرم با الایزا اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون t مستقل در سطح معنی داری 05/0 انجام شد. تغییر در VEGF ، اندوستاتین و همچنین نسبت VEGF به اندوستاتین بعد از یک جلسه وامانده ساز قبل و بعد از یک دوره مکمل آرژنین در کشتی گیرانی از نظر آماری معنی دار نبودند اگرچه یافته های ما از نظر آماری معنی دار نبودند ، اما به نظر می رسد که استفاده از مکمل آرژنین با افزایش نسبی VEGF و نسبت VEGF به اندوستاتین و همچنین کاهش اندوستاتین در گروه مکمل ، منجر به توسعه نسبی فرآیند رگ زایی شد.