زمینه و هدف: یک برنامه توانبخشی مناسب کمپلکس شانه در بازگشت سریع بیمار به حرفه و فعالیتش حیاتی است. هدف از این مطالعه ارایه برخی پیشنهادات در ارتباط با تمرینات توانبخشی و پیشگیری از آسیب های شانه می باشد. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- کتابخانه ای می باشد که با مطالعه کتب، نشریات و سایت های اینترنت صورت گرفته است. یافته ها: عضلات ذوزنقه و دندانه ای قدامی مهمترین عضلات برای حفظ ایده آل ریتم اسکاپولوهومرال هستند. با وجود این، فعالیت ضعیف عضله دندانه ای قدامی ممکن است با فعالیت افزایشی عضله ذوزنقه بالایی جبران شود اما ممکن است باعث درد در شانه های دچار گیرافتادگی به دلیل افزایش تیلت قدامی و الویشن کتف گردد، بنابراین تاکید بر تقویت عضله دندانه ای قدامی هدف اصلی در بیماران دچار بیماری گیرافتادگی شانه می باشد. همچنین تراپیست ها باید بدلیل فعالیت بیش از حد عضله ذوزنقه بالایی، از تجویز تمرینات که شامل چرخش خارجی در وضعیت نشسته می باشد برای افرادی که عدم تعادل در نسبت فعالیت عضله ذوزنقه بالایی به پایینی دارند، خودداری کنند و نهایتا اینکه تمرینات مناسب در توانبخشی عملکرد کتف نه تنها بستگی به قدرت واقعی عضلات بلکه قدرت نسبی یک عضله نسبت به عضله دیگر دارد. نتیچه گیری: مطالعات پیشنهاد کرده اند که تمرینات خاص شانه به دلیل نقص عملکردی کتف، نه تنها باید بر اساس مقدار قدرت مطلق بلکه باید بر اساس نسبت تعادل عضلات و تحلیل های الکترومیوگرافی نیز باشد.
