برآورد حداکثر درستنمایی به دلیل خصوصیات خوبی همچون کارایی، سازگاری البته تحت شرایط نظم بسیار پرکاربرد است، ولی این روش در برآورد پارامتر توزیعهایی که تکیهگاه آنها به پارامتر بستگی دارد بسیار محافظهکارانه عمل میکند. روش درستنمایی ماکزیمم تاوانیده این مشکل را حل کرده و برآورد مناسبتری را برای پارامتر مکانی ارائه میکند به طوری که با انتخاب ضریب تاوان مناسب برآورد پارامتر نااریب بوده و دارای واریانس کمتری نسبت به برآورد حداکثر درستنمایی عادی خواهد بود. در این رساله سعی کردهایم تا برآورد حداکثر درستنمایی تاوانیده و برخی از انواع دادههای سانسور شده را معرفی کنیم. در فصل دوم این روش برآورد را برای توزیع نمایی دوپارامتری زمانی که دادهها کاملند به کار برده و اریبی و واریانس برآوردگرها را پیدا کردیم. در فصل سوم این روش برآورد را برای توزیع نمایی دوپارامتری برای دادههای سانسور شده به کار برده و اریبی و واریانس برآوردگرها را پیدا کردیم و در فصل چهارم برای انواع دادههای سانسور شده برآورد حداکثر در ستنمایی تاوانیده را شبیهسازی کرده و در نهایت روش برآورد حداکثر درستنمایی تاوانیده را با توجه به نتایج شبیهسازی با روش حداکثر درستنمایی عادی مقایسه کردیم.