بسیاری از مطالعات نشان دادهاند که کشاورزی متداول با کاربرد بی رویه نهاده های شیمیایی محیط را ویران کرده و منابع طبیعی را تحلیل می برد. در این سیستم کشاورزی، کشاورزان اقدام به آبیاری و کاربرد یکسان نهادههای شیمیایی کرده و تفاوت بخش های مختلف مزرعه را درنظر نمی گیرند. از این رو مناطقی از زمین که دارای استعداد بیشتری برای تولید می باشند، به اندازه کافی مورد توجه قرار نمی گیرد. کشاورزی دقیق یکی از الگوها برای مقابله با مشکلات محیطی کشاورزی متداول است. کشاورزی دقیق به عنوان رهیافتی سیستمی برای ساخت مجدد سیستم کلی کشاورزی در جهت ایجاد کشاورزی پایدار کم نهاده و با عملکرد بالا تعریف می شود. در این میان نکته ای که باید به آن توجه کرد آن است که، کشاورزان در هر سیستم کشاورزی برای مدیریت مزرعه خود نیازمند کسب اطلاعات در زمینه های مختلف و از منابع متعدد هستند. با توجه به اهمیت دسترسی کشاورزان به اطلاعات و مسائل و مشکلات موجود در این زمینه، به نظر می رسد یکی از راه هایی که بتوان تا حدودی بر این نارسایی ها فائق آمد، به کارگیری نظام دانشی متفاوت از نظام دانش و اطلاعات کشاورزی است. از این رو، در این مقاله که به صورت کتابخانه ای تهیه شده است، نظام دانش اکولوژیک به عنوان نظام دانش مطلوب برای تحقق اهداف کشاورزی دقیق در جهت نیل به پایداری کشاورزی پیشنهاد گردیده است.
