این مطالعه با هدف تحلیل نگرش ساکنین مناطق روستایی شهرستان‌های دالاهو و اسلام‌آباد غرب نسبت به پیامدهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیست‌محیطی و زیرساختی گردشگری روستایی و کشاورزی انجام شد. 384 نفر در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. پرسش‌نامه‌ی محقق ساخت برای سنجش نگرش نسبت به گردشگری و توسعه آن، منفعت شخصی، روحیه سازگاری، هنجار اجتماعی، تعلق اجتماعی، مشارکت اجتماعی، نگرش زیست‌محیطی و همچنین بررسی مشخصات دموگرافیک تدوین شد. بر اساس نتایج مطالعه، مشارکت‌کنندگان در پژوهش بیشتر میان‌سال بودند و بطور متوسط 50/3 هکتار زمین داشتند. میانگین درآمد سالیانه برای گردشگری سه میلیون تومان بود. بیشتر افراد مورد مطالعه مرد و دارای تحصیلات دیپلم بودند. یافته‌ها نشان داد افراد مورد مطالعه از نگرش مطلوبی نسبت به پیامدهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیست‌محیطی و زیرساختی گردشگری برخوردار بودند. یافته‌های حاصل از رگرسیون نشان داد مشارکت اجتماعی دارای بیشترین تأثیر مثبت بر نگرش نسبت به جذب گردشگر در منطقه مورد مطالعه و تعلق اجتماعی دارای کمترین تأثیر معنی‌دار و مثبت بر این متغیر بود. در این میان، متغیرهای نگرش زیست‌محیطی، میزان مالکیت زمین و درآمد حاصل از کشاورزی دارای تأثیر منفی و معنی‌داری بر نگرش نسبت به جذب گردشگر در منطقه مورد مطالعه بودند. این متغیرها در مجموع توانستند حدود 40 درصد از تغییرات متغیر نگرش نسبت به جذب گردشگر در منطقه مورد مطالعه را توضیح دهند. بر اساس یافته‌های مطالعه، پیشنهادهای کاربردی برای توسعه گردشگری در منطقه مورد مطالعه و پیشنهادهایی برای پژوهش‌های آینده ارائه گردید.
