در این کارگاه، ابتدا به معرفی اهمّ آثاری که در حوزۀ روایت شناسی نوشته شده اند و سپس تعریف دانش روایت شناسی بر اساس آنها پرداخته شد. در ادامه، منابع روایت شناسی موجود، دسته بندی و طبقه بندی شدند و با توجه به اقتضای زمان کارگاه به نقد آن ها نیز پرداخته شد. همچنین دانش روایت شناسی و حوزه ها و کارکردهای روایت پژوهی مورد بحث قرار گرفت و سعی شد اصول و موازینی که پژوهشگران این حوزه باید بدانند و بدان پایبند باشند، توضیح داده شود. اصول و موازینی مانند اینکه در کاربست نظریه بر متن، بیش خوانی و کم خوانی اتفاق نیفتد و یا پژوهش گرفتار انطباق نعل به نعل متن با نظریه نشود و هدف اصلی پژوهشگر، ارائۀ خوانش و قرائت جدیدی از متن باشد نه اثبات نظریه.