پژوهش های روایت شناسی به بررسی و تحلیل و تفسیر متون روایی در ساحت های مختلف و گوناگونی می-پردازند. دانش روایت شناسی ابعاد مختلفی به خود می گیرد که بر اساس آن ها می توان متون داستانی را بررسی و تحلیل کرد. یکی از زیر شاخه های دانش روایت شناسی، بحث زمان روایی است که تقریباً می توان گفت با نظریۀ ژنت و به اسم او بیشتر شناخته می شود. هرچند زمان روایی به نظریۀ او محدود نمی شود و می توان از منظرهای دیگری به بررسی آثار روایی پرداخت. این پژوهش با توجه به یکی از زیر شاخه های زمان روایی و تنها با تکیه بر سرعت روایت به بررسی و تحلیل تطبیقی شتاب روایت در دو اثر ویس و رامین فخرالدّین اسعد گرگانی و ترجمۀ کُردی آن یعنی ویسێ و ڕامین پرداخته است. از دلایل انتخاب این دو اثر، جنبۀ روایی حاکم بر آنها و منطبق بودن کامل ویژگی های روایی هر دو، همچنین ترجمه بودن یکی از آثار مورد بررسی بود. در این پژوهش هر دو کتاب از منظر سرعت روایت مورد تحلیل قرار گرفته است. روش انجام پژوهش نیز توصیفی تحلیلی است ضمن اینکه با توجه به الگوی مورد استفاده از داده های کمّی نیز برای تحلیل بهتر موضوع استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که: رویدادهای هسته ای دو اثر کاملاً با هم منطبق هستند و در 43 رویداد، تمام روایت ویس و رامین قابلیت تقسیم بندی دارند. در ویس و رامین فخرالدّین اسعد گرگانی، بیشترین نوع شتاب از نوع مثبت (30 مورد) است و تنها 11 مورد شتاب منفی، همچنین دو شتاب معیار دیده می شود اما در ویسێ و ڕامین شتاب معیار و 32 مورد شتاب مثبت و 11 مورد شتاب منفی دیده می شود. تقریباً می توان گفت هر دو اثر در این حوزه شبیه هم هستند و ترجمۀ کُردی آن به محدودۀ رویدادهای هسته ای وفادار بوده است. شاید دلیل تفاوت اندک این دو اثر از نظر سرعت روایت نیز در منظوم ویس و رامین فخرالدّین اسعد گرگانی و منثور بودن ویسێ و ڕامین، همتای کُردی آن بوده است. تفاوت های جزئی دیگری نیز در تطبیق دو اثر دیده می شود که مربوط به حوزۀ رویدادهای وابسته است. در ترجمۀ کُردی ویس و رامین، به تمام رابطه های علّی - معلولی پیرنگ و دلالت هایی که بر اساس رویدادهای هسته ای می توان ذکر کرد، پایبندی وجود دارد و بازگردانی این اثر هرچند در تعداد معدودی از ابیات که در ترجمۀ کُردی آن وجود دارد و نقش تخیّل کاملاً بارز است به دور از تغییر و دگرگونی حتّی در طول و اندازۀ توصیف ها بوده است.
