سوران سرد یکی از رمان های حوزۀ دفاع مقدس است که یکی از شخصیت های اصلی آن، سینا بر پایۀ تعامل و پیوند آن با طبیعت پردازش شده است. به گونه ای که بدون در نظر گرفتن طبیعت، نمی توان شخصیتی مانند سینا را در عالم واقع در نظر گرفت. این پژوهش به شیوۀ تحلیل محتوا در پی نشان دادن شیوه های پیوند شخصیت با طبیعت در این رمان است. به عبارت دیگر در این پژوهش به شخصیت پردازی در این رمان با تکیه بر نقد بوم گرا پرداخته شده است تا نشان دهد که طبیعت تا چه حدّی می تواند در یک روایت و هویّت بخشی به شخصیت های آن نقش ایفا کند. نتایج پژوهش نشان می دهد پیوند و ارتباط سینا با طبیعت، باعث تعالی شخصیتی او و به بیانی دیگر تقدّس شخصیت او شده است. او طبیعت را درونی کرده است، زبان طبیعت را می فهمد، با عناصر و اجزای طبیعت از آبشار، کوه و حتّی درّنده-ترین حیوانات ارتباط برقرار می کند، برای او رخدادهای طبیعت معنادار است و دایرۀ دلالتی خاص خود را دارد، او بر ترس های محیط زیست در سایۀ فهم طبیعت غلبه می کند، طبیعت برای او در مقام هستی تنزّل یافته نیست بلکه زبان خاص خود را دارد و پیوند برقرار کردن با آن، عامل تفوّق و برتری و عدم فهم آن، عامل نابودی و مرگ است. در نهایت، هستی سینا با طبیعت پیوند خورده و در سایۀ طبیعت هویّت و تقدّس پیدا می کند.
