مطالعه ی حاضر به بررسی ساختار تولید و هزینه، کشش های تولید و هزینه، نوع بازده نسبت به مقیاس و کارایی واحدهای پرواربندی صنعتی و نیمه صنعتی گوساله در استان کردستان می پردازد. جامعه آماری شامل کل واحدهای پرواربندی گوساله استان کردستان است. شهرستان های سنندج، بیجار، قروه، دهگلان و دیواندره به عنوان محل مطالعه انتخاب گردید. داده ای لازم از طریق مصاحبه حضوری و نکمیل پرسشنامه برای سال 92-93 جمع آوری گردید. کلیه ی واحدهای فعال شهرستان های انتخابی که بالغ بر 78 واحدند، شامل 50 واحد نیمه صنعتی و 28 واحدصنعتی، مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی وضعیت تولید، از توابع کاب-داگلاس و ترانسندنتال استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد، در واحدهای صنعتی متغیرهای یونجه مصرفی، وام استفاده شده، سطح تحصیلات نیروی کار، سابقه پرواربندی و متوسط سن اولیه گوساله دارای تأثیر مثبت بر روی تولید و متغیرهای کاه مصرفی و طول دوره ی پرواربندی دارای اثر منفی بر روی تولید می باشند. در واحدهای نیمه صنعتی نیز متغیرهای کنسانتره، آرد جو، سبوس، یونجه، ذرت دانه ای، سابقه فعالیت و سطح تحصیلات دارای تأثیر مثبت بر تولید و متغیرهای نیروی کار، طول دوره پروار، کاه و متوسط سن اولیه گوساله ها دارای اثر منفی بر تولید می باشند. برای محاسبه کارایی فنی واحدها از روش پارامتریک تحلیل مرزی تصادفی استفاده شد. میانگین کارایی فنی در واحدهای صنعتی و نیمه صنعتی به ترتیب برابر با 83 و 78 درصد به دست آمد. جهت بررسی اثر عوامل اقتصادی- اجتماعی بر عدم کارایی واحدهای مزبور از فرم تابعی کاب-داگلاس استفاده شد. در واحدهای صنعتی، سن پرواربند، سابقه پرواربندی، ظرفیت فعال واحد و وام استفاده شده دارای تأثیر منفی بر عدم کارایی این واحدها می باشند. در واحدهای نیمه صنعتی نیز سن پرواربند و ظرفیت فعال واحد دارای اثر منفی و سابقه پرواربندی دارای اثر مثبت بر عدم کارایی این واحدها بود که شاید بتوان علت آن را عدم سرمایه گذاری کافی در این واحدها دانست. برای تحلیل ساختار هزینه و محاسبه کارایی اقتصادی نیز از تابع هزینه ترانسلوگ استفاده شد. میانگین کارایی اقتصادی در واحدهای صنعتی 75 درصد، و در واحدهای نیمه صنعتی 6/67 درصد به دست آمد. همچنین، هزینه خرید گوساله و تهیه خوراک به ترتیب بیشترین سهم را از کل هزینه واحدهای تحت بررسی دارا هستند. واحدهای نیمه صنعتی
