گوشت قرمز یکی از عوامل مهم و اصلی در جیره غذایی انسان است که مصرف آن برای سلامتی انسان ضروری بوده و منبع اصلی تولید گوشت قرمز دام‌ها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌باشند. با اینکه الگوی استفاده از مواد غذایی در حال تغییر است گوشت هنوز هم یک وعده غذایی برجسته برای مصرف‌کنندگان می‌باشد. زنجیره تأمین گوشت گوسفند در شهرستان سنندج همواره با چالش‌ها و مشکلات فراوانی روبه‌رو است. از یک سو بالا بودن هزینه‌های تولید دام سبک و به دنبال آن افزایش خوراک دام سبک و از سوی دیگر تفاوت بسیار قیمت پرداختی بابت گوسفند و قیمت گوشت سبب عدم رضایت دامداران و سبب تضعیف صنعت دامپروری شده است. این تحقیق طراحی و شبیه‌سازی زنجیره تامین گوشت قرمز گوسفند در شهرستان سنندج را مورد بررسی قرار می‌دهد. اهداف کلی تحقیق شامل شناسایی فعالان، چالش‌ها و حلقه‌های مفقوده در این زنجیره، شبیه‌سازی و بررسی نوسانات و تغییرات قیمت گوشت گوسفند و خوراک دام می‌باشد. به دلیل فعالان متعدد و پیچیدگی زنجیره روش استفاده شده برای ارزیابی وضعیت و چالش‌های موجود در این زنجیره و ارائه راه‌حل برای بهبود این زنجیره پویایی سیستم می‌باشد. داده‌های تحقیق با استفاده از داده‌های موجود سازمان جهاد کشاورزی و مصاحبه با دامداران به صورت پرسشنامه بدست آمده است. یافته‌های پژوهش نشان داد که فعالان و ارگان‌های موجود در این زنجیره شامل تأمین‌کنندگان، دامداران، توزیع‌کنندگان، خرده‌فروشان و مصرف‌کنندگان می‌باشد. پس از شناسایی ارگان‌ها و فعالان موجود در این صنعت، ارتباط میان آن‌ها به شکل حلقه‌های بازخورد ترسیم شده‌اند و بعد از آن مدل نهایی حالت جریان سیستم تعیین شده و متغیرهای سیستم مانند حالت، جریان، ثابت و کمکی ترسیم و معادلات آن‌ها مشخص شده است. پارامترهای واردات نهاده دامی جو برای براورد بهتر سیستم با استفاده از معادلات اقتصاد سنجی به‌دست آمده‌‌اند و در نهایت در مدل طراحی شده توابع و معادلات قرار گرفتند و شبیه‌سازی زنجیره تأمین گوشت گوسفند و تغییرات قیمت‌های نهاده‌های دامی، گوسفند زنده، دلال و خرده‌فروش از فروردین 1399 تا اسفند 1408 به‌دست آمد. از آزمون شرایط حدی و بازتولید رفتار برای اعتبار مدل مورد نظر استفاده شده است. بعد از مطمئن شدن از اعتبارسنجی مدل، برای بهبود و توسعه سیستم سیاست‌هایی پیشنهاد داده شدند که شامل کاهش نرخ سود تسهیلات یا وام‌های پرداختی برای خرید بره به دامدار، کمک‌های بلاعوض یا سوبسیدهای دولت در جهت حمایت از تولیدکننده و دامدار و کاهش حق درصد حق بیمه توسط دولت جهت حمایت از دامدار می‌باشد. نتایج نشان داد که کاهش نرخ سود تسهیلات یا وام‌های پرداختی بیشترین تأثیر را در متغیرهای سیستم داشته است و به‌عنوان سیاست برتر انتخاب شده است و پیشنهاد می‌شود به دلیل مشکلات بخشی‌نگری و عدم هماهنگی بین اجزا و اعضای زنجیره نیازمند به یک بازنگری و تفکر جدید برای ایجاد یک سیستم یکپارچه و هماهنگ مدیریت زنجیره تأمین و نیازمند افزایش همکاری و تعامل واحدهای در ارتباط با زنجیره از توزیع‌کننده تا مصرف‌کننده می‌باشد.
