در سالهای اخیر فرآیند توسعه اقتصادی، افزایش مصرف انرژی و استفاده فزاینده از منابع طبیعی و انرژی، موجب تخریب و کاهش کیفیت محیط زیست گردیده است.تخریب محیط زیست به دلیل فعالیت‌های انسانی به شدت افزایش یافته و موجب اثرات منفی بسیاری بر زندگی انسان شده است. از جمله این اثرات میتوان به کاهش سلامتی، کاهش بهره‌وری،افزایش هزینه‌های بهداشتی وافزایش هزینه‌های دولت جهت کنترل آلودگی اشاره کرد. انتشار گازهای گلخانهای از اثرات توسعه اقتصادی و یکی از موارد اثرگذار بر کیفیت محیط زیست و تخریب آن است. به گونه‌ای که با افزایش سطح درآمد، میزان انتشار گازهای گلخانهای نیز افزایش می‌یابد. علاوه بر این تأثیر آزادسازی تجارت وارتباط آن با محیط زیست از اهمیت بسیاری برخوردار است. تجارت خارجی یکی از مهمترین عواملی است که میتواند منحنی زیست محیطیKuznetsرا توضیح دهد. بنابراین دراین مطالعه به بررسی اثر، افزایش جمعیت وتولید ناخالص داخلی به عنوان شاخص توسعه اقتصادی و تجارت خارجی برانتشارگازCO2به عنوان شاخص کیفیت محیط زیست پرداخته شده است و ازداده‌های پانل مربوط به کشورهای منطقه منا برای سالهای1993تا2014 و مدل گشتاورهای تعمیم یافته بهره گرفته است. نتایج اصلی مطالعه حاکی از آن است که کیفیت محیط زیست با سطح مصرف انرژی و تجارت خارجی دارای رابطه بلند مدت است و همانگونه که پیش بینی می‌گردید، مصرف انرژی تأثیر قابل توجهی برانتشار گاز CO2دارد. انتشار بخش زیادی ازCO2ناشی از استفاده سوخت‌های فسیلی است که با تکیه بر توسعه و سرمایه‌گذاری بر انرژی های نو به خوبی میتوان انتشار را کاهش داد. همچنین نتایج نشان می‌دهد، تجارت خارجی تأثیر قابل توجهی بر کاهش آلاینده‌های زیست محیطی دارد که این میتواند به دلیل استفاده ازتکنولوژیهای تولیدی در سطح بهتری است و با آزادسازی تجارت کشورها می‌توانند کالاهای مشخص را با انتشارآلاینده‌های کمتر، تولید کنند. از این رو صادرات و واردات کالاها در میان کشورها و تولید محصولات براساس مزیت نسبی اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی موجب افزایش کیفیت محیط زیست و کاهش انتشارCO2می‌گردد. بنابراین جهت بهبود کیفیت محیط زیست پیشنهاد می‌شود که سیاست‌های اقتصادی در جهت افزایش تجارت بین‌المللی‌تدوین گردد.
