مبادله و گسترش آن در ایجاد و افزایش فایده امری اجتناب ناپذیر بوده و مبنای بهره ور نمودن اقتصاد است. از طرفی اقتصاد به عنوان علمی بی بدیل، عامل تامین بهینه نیاز های جامعه است. از طرف دیگر صرف وجود پتانسیل انجام مبادله برای توسعه همه جانبه کافی نبوده و نیازمند ایجاد شرایط با تاکید بر پایداری است. بدون شک وجود پتانسیل طبیعی مبادله و شناخت آن فرصتی مناسب برای عملیاتی نمودن است؛ اما بدون فراهم نمودن سایر شرایط امکان حداکثر نمودن بهره وری میسر نمی شود. ایجاد شرایطی از قبیل تهیه زیرساخت های سخت افزاری و نرم افزاری عوامل مهمی در جهت تقویت مزیت موجود امری اجتناب ناپذیر است. در این میان ایجاد تعادل بین عوامل موثر گام بعدی است. یکی از عوامل موثر، که تحت عنوان عامل و مانع معرفی می شود، سرمایه ی انسانی است که بر اساس نتایج مطالعات بی بدیل ترین عامل است. سرمایه ی انسانی و توسعه انسانی اصطلاحاتی هستند که در اقتصاد به جای منابع انسانی مورد استفاده قرار می گیرند. اگر چه سرمایه ی انسانی و توسعه انسانی مفاهیم مرتبط به هم هستند اما دقیقا یکی نیستند. سرمایه ی انسانی به ذخیره ی مهارت های بشری یک جامعه و مهارت در یک نقطه از زمان اشاره دارد در حالی که توسعه انسانی به توسعه کلی و رفاه سرمایه ی انسانی یک جامعه اشاره می کند. جمعیت یک کشور به عنوان منابع انسانی آن شناخته شده است در حالی که جمعیت آموزش دیده و سالم یک جامعه تحت عنوان شکل گیری سرمایه انسانی نامیده می شود. همه ی منابع انسانی الزاما به طور معنی داری در اقتصاد جامعه مشارکت ندارند ولی شکل گیری سرمایه انسانی به مفهوم جمعیتی از جامعه است که مشارکت معنی داری در اقتصاد جامعه دارند. مناطق آزاد تجاری یکی از طبقات مناطق اقتصادی ویژه است. این مناطق یک ناحیه ی جغرافیایی است که در آن کالاها ممکن است وارد، ذخیره، ساخته یا پس از تغییراتی تحت قواعد و مقررات مشخصی مجددا صادر شوند و معمولا تابع مقررات معمول و رایج آن کشور نیست.
