محصول جو به عنوان یکی از نهاده های اساسی صنعت دامپروری، به ویژه دامداری سبک، در کشور و استان کردستان همواره مورد توجه کشاورزان بوده و هست. با توجه به شرایط خاص اقتصادی کشور در خصوص محدودیت های واردات مواد غذایی (نهاده ها) دام و طیور و افزایش نرخ ارز از یک طرف و وجود ظرفیت استان در تولید محصول جو از طرف دیگر، مطالعه اقتصادی این محصول از اهمیت خاصی برخوردار است. مطالعه حاضر به بررسی ساختار تولید و هزینه محصول جو در استان کردستان با تأکید بر پایداری استفاده از نهاده ها می پردازد. جامعه آماری شامل تمامی تولیدکنندگان محصول جو دیم در استان کردستان است. برای جمع آوری داده ها از روش نمونه گیری تصادفی ساده نسبتی چند مرحله ای استفاده شد. تعداد نمونه مورد نیاز از این جامعه با 05/0 خطای قابل قبول، بالغ بر 302 نمونه است. داده های پژوهش از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه جمع آوری گردید و از نرم افزاری آمار SPSSجهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان می دهد، تابع تولید ترانسندنتال نتایج قابل قبول تری در مقایسه با فرم کاب-داگلاس در بر داشته و به عنوان تابع برتر پذیرفته شد. در فرم تابع ترانسندنتال، فرم خطی متغیرهای ساعات شخم ماشینی، میزان کود حیوانی، فرم خطی و لگاریتمی مجموع نیروی کار به کار رفته در تولید محصول در مراحل مختلف فعالیت های تولید، فرم لگاریتمی متغیرهای مقدار کود پاییزه و مقدار کود بهاره در سطح یک درصد معنی دار شدند. برآورد توابع هزینه محصول جو نشان داد، فرم غالب تابع هزینه این محصول تابع درجه سه و بدون عرض از مبدأ، بر فرم خطی و با عرض از مبداء برتری دارد. قیمت تمام شده هر کیلو محصول جو تقریبا بالغ 2730تومان و قیمت فروش در سال 1398 در مزرعه بر اساس گزارش زارعین کمتر از 2100 تومان بوده است. همچنین نتایج نشان می دهد، تابع تولید محصول جو دیم دارای بازده صعودی نسبت به مقیاس است. حداقل متوسط هزینه متغیر در سطح 2/601 هکتار تحقق می یابد. یعنی هیچ یک از واحدهای موجود در حداقل هزینه قرار ندارند و دنبال کردن سیاست تجمیع و افزایش سطح زیرکشت ضروری است.
