برنامه ریزی نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه یک فعالیت مهم برای نگه داشتن سیستم در وضعیت مطلوب می باشد. یکی از مهمترین چالش های برنامه ریزان این حوزه، تعیین زمان و نوع انجام فعالیت هر بخش جهت حداکثر کردن قابلیت اطمینان تجهیزات تولیدی و کاهش توقفات تولید می باشد. هدف این پژوهش یافتن توالی زمانی مناسب جهت انجام فعالیت های نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه برای یک سیستم تک جزئی می باشد. برای سیستم مورد بررسی سه حالت خرابی و جامعه قطعات یدکی ناهمگن در نظر گرفته شده است. عوامل بسیاری در تعیین فواصل بهینه بین فعالیت های نگهداری و تعمیرات موثر می باشند که از آن جمله می توان به نرخ خرابی سیستم، هزینه انجام فعالیت ها، مهارت پرسنل نگهداری و تعمیرات اشاره کرد. پس از شناسایی فاکتورهای موثر و اولویت-بندی آن ها، پنج سناریو برای تجزیه و تحلیل و پیش بینی روند آینده، طراحی و نتایج تغییرات فاکتورهای تاثیرگذار با استفاده از نرم افزار GAMS مورد بررسی و اعتبارسنجی قرار گرفته است.
