بهره وری سیستمهای تولیدی به برنامه ریزی مناسب در زمینه های مختلفی ازجمله تولید، نگهداری و تعمیرات، کنترل موجودی و ... وابسته میباشد. باتوجه به تأثیر عمده و مستقیم برنامه تولید بر سایر زمینه ها، الزم است این برنامه با رویکرد مناسبی تهیه شود تا بتوان سیستمهای تولیدی را به درستی مدیریت نموده و هزینه ها را تا حد امکان کاهش داد. محدودیتهایی مانند لزوم تأمین مقدار مشخصی از تقاضا در یک بازه زمانی مشخص، احتمال تولید محصولات معیوب و تحمیل هزینه های ناشی از راه اندازی مکرر سیستم، مدیران را در ارائه یک برنامه دقیق با چالش مواجه مینماید. در این پژوهش، سعی بر آنست که با بهره گیری از فرآیند تصمیم گیری مارکوفی، روند تولید در یک سیستم تک محصولی چنددوره ای و با لحاظ کردن محدودیتهای فوق الاشاره برنامه ریزی شود. در مسأله پیش رو با استفاده از تکنیک برنامه ریزی پویای تصادفی، بهترین اقدام ممکن، انتخاب و به عبارتی بهترین حجم تولید برای هر دوره تعیین خواهد شد. هدف، تعیین حجم تولید در هر دوره و به ازای حالات مختلف، به گونه ای است که بتوان در انتهای دوره های مجاز تولید، با کمترین هزینه، کل تقاضا را پوشش داد. اثربخشی مدل با حل یک مثال عددی، بررسی و تحلیل اثرات تغییر پارامترها بر نتایج مسأله ارائه شده است. نتایج نشان میدهد که بین متوسط نرخ هزینه و هزینه های مربوط به راه اندازی سیستم و تولید هر واحد محصول رابطه مستقیمی برقرار و ارتباط نرخ مذکور با احتمال تولید محصولات سالم و ظرفیت تولید، معکوس می باشد. افزایش ظرفیت تولید بعد از آستانه معینی، تأثیری بر متوسط نرخ هزینه نخواهد داشت.
