هدف این مقاله یافتن فاصله بهینه بین انجام فعالیت های نگهداری و تعمیرات متوالی در سیستم های تک جزئی با در نظر گرفتن حالت معیوب است. در هر نقطه از زمان سیستم می تواند در هر یک از سه حالت سالم، معیوب و شکست مطلق قرار گیرد. نرخ شکست برای رسیدن به حالت معیوب و شکست مطلق تعریف شده و در حالت معیوب سیستم تعمیرپذیر می باشد. در نظر گرفتن حالت معیوب باعث برآورد بهتر نرخ خرابی سیستم می گردد. از روش فاکتور بهبود و عمر مجازی برای تعیین هزینه نگهداری و تعمیرات استفاده شده است. در اغلب سیستم ها رسیدن به بالاترین قابلیت اطمینان با کمترین هزینه نگهداری و تعمیرات به عنوان هدف اصلی مدنظر قرار می گیرد. در این مقاله نیز دو هدف قابلیت اطمینان و هزینه مدنظر قرار گرفته و از روش محدودیت e برای حل مدل استفاده است. در نهایت یک مثال عددی با درنظر گرفتن نرخ شکست به صورت توزیع وایبل برای هر دو حالت معیوب و شکست مطلق برای کاربرد مسئله تشریح شده است.