هدف مدیریت در یک سیستم تولیدی کاهش هزینه های کلی نگهدار ی تعمیرات و افزایش دسترس پذیری و یا قابلیت اطمینان سیستم است. در دهه های گذشته به علت این که هزینه های نگهداری و تعمیرات به بخش بزرگی از هزینه های چرخه عمر سیستم تبدیل شده است؛ بنابراین این اقدامات پیچیده تر و حیاتی تر ازقبل تعریف شده و از اهمیت بیشتری برخوردار هستند. نگهداری و تعمیرات مبتنی بر شرایط یکی از انواع رایج استراتژی های نگهداری و تعمیرات است که اقدامات الزم را براساس پایش وضعیت سیستم پیشنهاد می کند. پیشرفت های اخیر در حوزه سنسورها و اینترنت اشیا به طور فزاینده ای امکان نظارت و کنترل تجهیزات تولید را از راه دور و در زمان واقعی فراهم میکند. سازمان ها میتوانند از این فرصت ها برا ی کاهش هزینه ها و افزایش قابلیت اطمینان بااستفاده از سیاست های نگهداری و تعمیرات مبتنی بر شرایط استفاده کنند. علاوه بر اقدامات نگهداری و تعمیرات گزینه پیشنهاد ی دیگر به جهت کنترل میزان خرابی سیستم، کاهش هزینه ها و افزایش قابلیت اطمینان و دسترس پذیری سیستم، اتخاذ سیاستهای تولید مبتنی بر شرایط است که خرابی تجهیزات را ازطریق تطبیق پویای نرخ تولید کنترل می کند. در این پژوهش یک سیاست نگهداری و تعمیرات و تولید مبتنیبر شرایط پویا در سیستمی که دارای تقاضای ازپیش تعیین شده می باشد، معرفی شده است که هردو سیاست نگهداری تعمیرات و تولید را ادغام می کند. ادغام تصمیمات تولید مبتنی بر شرایط در یک سیاست نگهداری و تعمیرات مبتنیبر شرایط، خطر خرابی سیستم را کاهش داده و باعث میشود اقدامات نگهداری و تعمیرات کمتری انجام شود و درنتیجه هزینه های کلی سیستم کاهش یابد . این مسأله به وسیله فرآیند تصمیمگیری مارکوف مدل سازی شده و سپس به وسیله الگوریتم تکرار ارزش، سیاست های بهینه برای هر حالت اتحاذ گردیده است.
