جایگیری توده های گرانیتوئید سنوزوئیک بخش شمالی سنندج-سیرجان در یک رژیم ترافشارشی حسین عزیزی –گروه مهندسی معدن دانشگاه کردستان توده های نفوذی در زمان های مختلف به داخل زون سنندج سیرجان تزریق شده اند اما عمده انها دارای سن ژوراسیک پسین هستند. گرانیتوئیدهای سنوزوئیک با فراوانی کمترعمدتا در لبه غربی زون سنندج-سیرجان ودر نزدیک با تراست زاگرس رخنمون دارند که در یخش شمالی می توان به گرانیتوئیدهای بانه و مریوان اشاره کرد. نتایج حاصل از سن سنجی رادیومتری این توده ها سنی حدود 40 الی 45 میلیون سال را نشان میدهد که از نظرشیمی شباهت زیادی با گرانیتوئیدهای همزمان با تکتونیک دارند. شواهد بافتی - ساختی و صحرایی نشان می دهد که بافت غالب این سنگها متاثر از گرشکلی دینامیکی حرارت بالاست. کشیدگی و جهت دار شدن زینولیت ها، چرخش پلاژیوکلازها و پراگندگی گارنت های سین تکتونیک در داخل توده بانه نمونه های مهمی از این فابریک ها به حساب می آیند. چین خوردگی نامتقارن در بخش شمالی تود و بودین شده گرانیتوئیدها در بخش جنوبی توده دلالت بر همزمانی نیروهای فشارشی در بخش شمالی و نیروهای کششی در لبه جنوبی گرانیتوئید بانه می باشد. با درنظر گرفت ساختارهای نامتقارن در سنگ میزیان و همچنین ساختارهای دینامیکی حرارت بالا در داخل توده می توان مدل تکتونیکی ترافشارشی را برای جایگیری این توده پیشنهادکرد . جهت اطلاع بیشتر به مقاله زیر مراجعه شود. Azizi, H., Hadad, S., Stern, R.J. and Asahara, Y., 2019. Age, geochemistry, and emplacement of the~ 40-Ma Baneh granite–appinite complex in a transpressional tectonic regime, Zagros suture zone, northwest Iran. International Geology Review, 61(2), pp.195-223.